ος, ον, sans vents, IL. 8, 556 ; d’où calme, tranquille, ESCHL. Ag. 566, etc. ; EUR. I.T. 1412, etc. ; AR. Th. 43, etc. ; fig. EUR. Hec. 533 ; PLUT. M. 589 d.

Étym. νη-, ἄνεμος.

ον, (< νη-, ἄνεμος) without wind, calm, αἰθήρ Il. 8.556, Ar. Th. 43 (anap.); γαλάνα A. Ag. 740 (lyr.); πέλαγος E. Hel. 1456 (lyr.); αἴθρη Ar. Av. 778 (lyr.); νηνέμους ἔσχεν αἰθὴρ δρόμους Limen. 8; ἐν νηνέμοις in windless places, Thphr. HP 1.8.1; Comp., διὰ τὸ νηνεμώτερον εἶναι Arist. Mete. 373a24 (s.v.l.). metaph, ν. ἔστησ’ ὄχλον E. Hec. 533; ν. ἔχειν τὴν ψυχήν Plu. 2.589d.

ον (νη–, ἄνεμος), ohne Wind, windstill ; αἰθήρ, Il. 8.556 ; πόντος ἐν μεσημβριναῖς κοίταις ἀκύμων νηνέμοις εὕδοι πεσών, Aesch. Ag. 566 ; αἴθρη, Ar. Av. 778 ; Sp.; übh. still, ruhig, φρόνημα μὲν νηνέμου γαλάνας, Aesch. Ag. 720 ; νήνεμον δ' ἔστησ' ὄχλον, Eur. Hec. 531 ; übertr., ψυχή, Plut. gen.Socrat. 20.