α, ον :
      1 qui est au-dessous, inférieur, ESCHL. Ag. 1618 ; AR. Lys. 773 ;
      2 p. suite, qui est dans les enfers, SOPH. O.C. 1576, etc. ; EUR. Alc. 48, etc. ; ν. θεοί, ESCHL. Pers. 622 ; SOPH. Ant. 602, etc. les dieux infernaux ; οἱ νέρτεροι, ESCHL. Pers. 618, etc. ; SOPH. O.C. 1161, etc. ; T. LOCR. 104 d, les morts ; τὰ νέρτερα, ORPH. H. 2, 10, les enfers.

➳ Fém. -ος, EUR. Ph. 1020.

Étym. cf. νέρθε.

α, ον, also ος, ον E. Ph. 1020 (lyr.); — = ἐνέρτερος, lower, nether, Comp. without Posit. in use (cf. νέρθε, ἔνερθε), νερτέρᾳ προσήμενος κώπῃ A. Ag. 1617; τὰ δ’ ὑπέρτερα νέρτερα θήσει Ar. Lys. 772. mostly as Posit., belonging to the lower world, ἡ ν. θεός S. OC 1548; ν. θεοί A. Pers. 622, S. Ant. 602 (lyr.), etc. ; νέρτεροι alone, the dead, A. Pers. 619, etc. ; ν. πλάκες, χθών, δώματα, the world below, S. OC 1576 (lyr.), E. Alc. 47 (s.v.l.), 1073; ν. κώπα, of Charon΄s boat, ib. 459 (lyr.).

auch 2. Endg., νερτέρου τ' Ἐχίδνας, Eur. Phoen. 1027, = ἐνέρτερος, der untere ; νερτέρᾳ κώπῃ, Aesch. Ag. 1600 ; τὰ δ' ὑπέρτερα νέρτερα θήσει, Ar. Lys. 772 ; bes. νέρτεροι, die Untern, die Toten, Aesch. Ch. 15, 399 ; auch νέρτεροι θεοί, Pers. 614 ; Eur. Or. 620, wie Soph. Ant. 598, öfter ; Eur. auch χθών, Unterwelt, Alc. 48 ; einzeln auch in Prosa, τοῖς δυσδαίμοσι νερτέροις Tim.Locr. 104d, Sp.