νέπους < GRC < Lemma

GRC

Bailly

(ὁ) pl. νέποδες, descendant, THCR. Idyl. 17, 25.

Étym. cf. Νέπως.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Bailly

νέ·πους, au sg. seul. nom. CALL. fr. 77 ; d’ord. au pl. νέποδες, ων, adj. m. probabl. dont les pieds sont des nageoires, ép. des phoques, OD. 4, 404, ou des poissons, en gén. ANTH. 11, 60 ; NIC. Al. 468, 485.

Étym. νέω², πούς.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ποδος, ὁ, once in Hom. in pl., νέποδες καλῆς Ἁλοσύδνης, of seals, prob.
children of H., Od. 4.404, cf. Eust. 1502.36; so in later Poets, ἀθάνατοι δὲ καλεῦνται ἑοὶ νέποδες Theoc. 17.25; γοργοφόνοι νέποδες Cleon Sic. ap. EM 389.28; ὁ κεῖος Ὑλλίχου νέπους Call. Fr. 77, cf. A.R. 4.1745; also expld. from νε- (for νη- privat.), πούς, the footless ones, Apion ap. Apollon.Soph. Lex., and from νέω², = νηξίποδες, web-footed, ibid., Et.Gud. 405.49; hence in later Poets, of fish, θαλασσαίων μυνδότεροι νεπόδων Call. Fr. 260, cf. Nic. Al. 468, 485, AP 6.11 (Satyr.), 11.60 (Paul. Sil.); ἕκαστά τε φῦλα νεπούδων is f.l. in h.Ap. 78.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)