η, ον :
      1 d’une petitesse excessive, nain, ARSTT. H.A. 5, 24 ; P.A. 4, 10 ;
      2 ὁ ν. sorte de pâtisserie, ATH. 646 c.

Étym. onomatopée.

= νέννος.

ὁ, auch νάνος geschrieben, was aber, da α lang sein muß, Ar. Pax 769 wenigstens νᾶνος lauten müßte;
1) Zwerg, kleines Kind od. Tier, Puppe u. vgl., Schol. a.a.O. νάννοι λέγονται οἱ κολοβοὶ τῶν ἀνθρώπων ; Arist. H.A. 6.24 braucht es auch adj. u. sagt νάννα εἰσὶ τὰ παιδία πάντα, part.anim. 4.10. Vgl. Gell. N.A. 19.13.
2) ein Käsekuchen, νάνος ἄρτος πλακουντώδης διὰ τυροῦ καὶ ἐλαίου σκευαζόμενος, Ath. XIV.646b.