εος-ους (τὸ) seul. au pl. neutre, τὰ μήδεα, pensée, dessein, IL. 3, 202, etc. ; OD. 19, 353 ; HÉS. Th. 545 ; particul. soin, souci, préoccupation, IL. 2, 340 ; HÉS. Th. 397 ; PD. P. 4, 27, etc. ; ESCHL. Pr. 603, etc. ; σὰ μήδεα, OD. 11, 202, les soins ou les soucis dont tu es l’objet.

Étym. μήδομαι.

εος-ους (τὸ) parties de l’homme, OD. 6, 129 ; 18, 67, 87 ; 22, 476 ; d’où urine, OPP. C. 4, 441.

Étym. pré-grec.

εος, τό, (< μέδω) poet. Noun, only in pl. μήδεα, counsels, plans, arts, mostly with collat. notion of prudence or cunning, δόλους καὶ μ. πυκνά Il. 3.202; βουλαὶ… μ. τ’ ἀνδρῶν 2.340; πεπνυμένα μ. εἰδώς 7.278, Od. 2.38; πυκινὰ φρεσὶ μ. ἔχοντες Il. 24.674; θεοῖς ἐναλίγκια μ. ἔχοντα Od. 13.89; μάχης μ.
plans of fight, Il. 15.467, 16.120; μ. πατρός Hes. Th. 398; μήδεσιν ἀμοῖς Pi. P. 4.27, cf. 10.11; ἐπικότοισι μήδεσι A. Pr. 601 (lyr.); σός τε πόθος σά τε μ. longing for thee and thy counsels, Od. 11.202.

εος, τό, Ep. Noun, only pl. μήδεα, genitals, Od. 18.67, 87, 22.476, Androm. ap. Gal. 14.41; μ. φωτός Od. 6.129, cf. Call. Fr. 50 P. ; v. μέζεα. (In late Prose, Ant.Lib. 17.6.) urine, λαγόνων ἀπὸ μήδεα χεύῃ Opp. C. 4.441.

τό (vgl. μήδομαι), Anschlag, Ratschlag, Beschluß, bes. alles klüglich, listig Ersonnene ; ἐν πυρὶ δὴ βουλαί τε γενοίατο, μήδεά τ' ἀνδρῶν, Il. 2.340 ; εἰδὼς παντοίους δόλους καὶ μήδεα πυκνά, 3.202, öfter ; auch πεπνυμένα μήδεα εἰδώς, 7.278, u. sonst, geradezu Klugheit, Verschlagenheit, Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς, 14.88, der sich auf Ratschläge versteht, die er ausführt, die nicht untergehen ; μήδεα μάχης, Entwürfe zur Schlacht, Schlachtplan, 15.467, 16.120 ; μήδεα eben so Pind. P. 4.27, 10.11 ; ἐπικότοισι μήδεσι δαμεῖσα, Aesch. Prom. 604 ; περιώσι' ἄφυκτά τε μήδεα ὑφαίνεται αἶσα, Soph. frg. 604 ; sp.D. Auch σὰ μήδεα, Sorge um dich, Od. 11.202

τό, μήδεα φωτός, die männliche Scham, Od. 6.129, u. ohne den Zusatz, 18.67, 87, 22.476 ; Ant.Lib. 17. Vgl. μέζεα.
Bei Opp. Cyn. 4.441 die Urinblase.