μύστις < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

μύστις

Bailly

ιδος [ῐδ] adj. f. :
      1 initiée, CHRISTOD. Ecphr. 113 ;
      2 act. initiatrice, ANACR. 4, 12 ; SPT. Sap. 8, 4 ; PHIL. 1, 173 ;
      3 mystique, NAZ. 4, 117 Migne.

Étym. fém. de μύστης.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ιδος, fem. of μύστης, IG 3.914, Porph. Antr. 18; usu. metaph, initiate or initiator, μ. νάματος ἡ Κύπρις Anacreont. 4.12; πενίης μύστι, λάγυνε AP 9.229 (Marc. Arg.); μ. τῆς τοῦ θεοῦ ἐπιστήμης, of Σοφία, LXX Wi. 8.4; [ψυχὴ] τῶν τελείων μ. τελετῶν Ph. 1.173.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ιδος, ἡ, fem. zu μύστης, die Eingeweihte, sp.D.; auch μύστι πενίης, M.Arg. 18 (IX.229). – Auch = die Einweihende, μύστις νάματος ἡ Κύπρις, Anacr. 4.7.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

1. as adjective mystic , [variant datesAnthology Palantina
2. a mystagogue , (Anacreon Lyricus) (ML)

Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars