GRC
μύρρινος
JSON
Bailly
η, ον [ῐ] de myrte ; ὁ μ. TH. H.P. 1, 3, 3, myrte ; τὸ μύρρινον, AR. Eq. 964, sommet de la tête (où l’on posait la couronne de myrte) ou, p.-ê. en un sens obscène, extrémité du membre viril.
➳ μύρσινος, CALL. Dian. 202 ; HIPPIATR. p. 166, 21.
Étym. p. assimil. p. μύρσινος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
η, ον, Att. for μύρσινος.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
von Myrten, Sp.
Bei Theophr. auch = μύρτος ; – τὸ μύρρινον = μύρτον 2), ψωλὸν γενέσθαι δεῖ σε μέχρι τοῦ μυρρίνου, Ar. Eq. 959.
Bei Theophr. auch = μύρτος ; – τὸ μύρρινον = μύρτον 2), ψωλὸν γενέσθαι δεῖ σε μέχρι τοῦ μυρρίνου, Ar. Eq. 959.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
