GRC
μόνωτος
JSON
Bailly
μόν·ωτος, ος, ον :
1 qui n’a qu’une anse, POLÉM. (ATH. 484 c) ;
2 c. μόναπος, A. CAR. 58.
1 qui n’a qu’une anse, POLÉM. (ATH. 484 c) ;
2 c. μόναπος, A. CAR. 58.
Étym. μ. οὖς ; cf. μονούατος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, = μονούατος, Polem.Hist. 60, BCH 35.286 (Delos, ii BC); — Dim. μονώτιον, victine (sic), Gloss. = μόναπος, Antig. Mir. 53 cod.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
= μονούατος, mit einem Henkel ; ποτήριον Ath. XI.467, κώθων 484c ; κοτυλίσκος Poll. 6.96. – Auch = μόναπος, Antig.Car. 58.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
