ης (ἡ) [ῠῐ] tamaris, arbuste, et en gén. toute bruyère, tout arbrisseau croissant dans des landes, IL. 10, 466, 467 ; 21, 18, 350 ; THCR. Idyl. 1, 13 ; 5, 101 ; TH. H.P. 1, 9, 3, etc.

➳ Par except. [ῑ] IL. 21, 350 ; THCR. ll. cc.

[on the quantity v. infr.], ἡ, tamarisk (in Greece, Tamarix tetrandra; in Egypt, Tamarix articulata), θῆκεν ἀνὰ μυρίκην [ι] Il. 10.466; μυρίκης ἐριθηλέας ὄζους ib. 467; δόρυ… κεκλιμένον μυρίκῃσιν 21.18, cf. h.Merc. 81, Nic. Th. 612; but πτελέαι τε καὶ ἰτέαι ἠδὲ μυρῖκαι Il. 21.350, cf. Theoc. 1.13, 5.101, and Lat. myrīca; ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη Hdt. 2.96; μυρίκης κλῶνα Alc. 119; pl., PCair. Zen. 383.16 (iii BC).

ἡ, die Tamariske, ein strauchartiges Gewächs, bes. in sumpfigen Gegenden häufig ; μυρίκης τ' ἐριθηλέας ὄζους Il. 10.467 ; δόρυ κεκλιμένον μυρίκῃσιν, 21.18, 350 ; Folgde : ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη Her. 2.69 ; Theophr. u. Diosc.[Ι auch kurz gebraucht, Il. 10.466, 21.18 H.h. Merc. 81.]