ας (ἡ) :
      1 état pénible, misère, PLAT. Gorg. 505 a, Rsp. 609 e ;
      2 mauvaise qualité, insalubrité d’un lieu, STR. 225 ; mauvaise odeur, PLUT. M. 693 d ;
      3 au mor. perversité, méchanceté, AR. Ran. 421, etc. ; PLAT. Leg. 734 c ; au plur. ARSTT. Nic. 5, 1, 14.

Étym. μοχθηρός.

ἡ, bad condition, σκήνεος Democr. 187; σώματος Pl. R. 609e. of a person, lack of skill, incapacity, τοῦ ἰατροῦ Antipho 4.2.4; τῶν κυβερνητῶν Pl. Plt. 302a. mostly in moral sense, wickedness, depravity, Ar. Pl. 109, 159, Pl. Lg. 734d, etc. ; τὰς μ. τῆς ἠλιθιότητος τῆς ἐμῆς Cratin. 188; ἀρεταὶ καὶ μοχθηρίαι Arist. EN 1129b24; with a political connotation, τὰ πρῶτα τῆς ἐκεῖ μ. chief of the rascaldom (i.e. of the Radical party) up there (on earth), Ar. Ra. 425.

ἡ, schlechte Beschaffenheit einer Sache od. Unbrauchbarkeit ; ἰατροῦ, Antiph. VI β 4 ; κυβερνητῶν καὶ ναυτῶν, Plat. Polit. 302a ; sittliche Schlechtigkeit, Ar. Plut. 109, 159 ; neben ἀδικία, Plat. Apol. 39c ; ἀδοξίαν μοχθηρίας δεδιότες, Vorwurf eines niedrigen Standes, Phaed. 82c ; Folgde : Ggstz von ἀρετή, Arist. eth. 5.1 u. öfter.