μονό·ξυλος, ος, ον [ῠ]
      1 fait d’une seule pièce de bois, HPC. 290, 2 ; XÉN. An. 5, 4, 11 ; ARSTT. H.A. 4, 8 ; POL. 3, 42, 3 ;
      2 fait tout en bois, PLAT. Leg. 956 a.

Étym. μ. ξύλον.

ον, made from a solid trunk, πλοῖα canoes, X. An. 5.44.11; μονόξυλα (sc. πλοῖα) Hp. Aër. 15, Arist. HA 533b11, Str. 3.2.3, cf. Pl. Lg. 956a; τροχιλίαι Heliod. ap. Orib. 49.8.9; in one block, φοῖνιξ BGU 603.20 (ii AD); μ. τράπεζαι Str. 17.3.4; Subst. μονόξυλον, τό, single block or trunk, PMagPar. 1.2386.

nur aus Holz gemacht, aus bloßem Holze gemacht ; Plat. Legg. XII.958a ; πλοῖα, Xen. An. 5.4.11 ; Arr. An. 1.3.7, aus einem Holz od. Stamm gemacht ; auch τὸ μονόξυλον allein, Pol. 3.42.2 ; τράπεζαι, Strab. XVII.826 ; πύλη, Luc. V.H. 2.11.