ῆρος (ὁ) qui pense à, qui désire, d’où :
      1 qui ambitionne, qui recherche, gén. PD. P. 12, 24 ; N. 1, 16 ; NONN. Jo. 6, 105 ;
      2 ὁ μν. celui qui recherche en mariage, prétendant, OD. 16, 245, etc. ; PD. P. 9, 110 ; ESCHL. Pr. 739 ; SOPH. Tr. 9 ; THC. 1, 9 ; XÉN. Cyr. 8, 4, 15.

➳ Dat. pl. épq. μνηστήρεσσι, OD. 1, 91, etc. Dor. μναστήρ, PD. ll. cc.

Étym. μνάομαι.

Dor. μναστήρ, ῆρος, ὁ, Ep. dat. pl. μνηστήρεσσι, wooer, suitor, freq. in Od. of the suitors of Penelope, 1.91, al., cf. Pi. P. 9.106, Th. 1.9, S. Tr. 9, 15; c. gen., παιδὸς τῆς ἐμῆς μ. Hdt. 6.130; γάμων μ. A. Pr. 740; metaph, μ. ἀγώνων, πολέμου, στεφάνων, Pi. P. 12.24, N. 1.16, Fr. 19; καλοῖς ἔργοις ὧν μνηστῆρα τὸν κίνδυνον εἶναι J. AJ 17.6.2.

ῆρος, ὁ, der Freier, oft in der Od. von den Freiern der Penelope, μητρὸς ἐμῆς μνηστῆρες, 1.368 ; Pind. P. 9.110 ; γάμων, Aesch. Prom. 742 ; Soph. Tr. 9, 15 ; Eur. Hel. 98 u. öfter ; τοὺς Ἑλένης μνηστῆρας auch Thuc. 1.9 ; Plat. Ion 535b ; Xen. Cyr. 8.4, 15 ; Sp. wie Luc. V.H. 2.35 ; – der Erinnerer, Anreger, εὐκλεᾶ μναστῆρ' ἀγώνων, Pind. P. 12.24, u. λαὸν πολέμου μναστῆρα, N. 1.16, des Kampfes gedenkend ; nachgeahmt bei Nonn., εἰλαπίνης μνηστήρ, = μνήμων.