ή, όν :
      1 qui a une bonne mémoire, AR. Nub. 483 ; XÉN. Cyr. 5, 3, 46 ; PLAT. Rsp. 486 d ;
      2 qui concerne la mémoire : τὸ μνημονικόν, XÉN. Œc. 9, 11, etc. ; PLAT. Hipp. ma. 285 e ; PLUT. M. 9 f, la mémoire ; τὰ μνημονικά, CIC. Her. 3, 17, l’art de se souvenir, la mnémonique.

• Cp. μνημονικώτερος, PLAT. Phædr. 274 e ; ARSTT. H.A. 10, 1 ; • Sup. μνημονικώτατος, XÉN. An. 7, 6, 38.

Étym. μνήμων.

ή, όν, of or for remembrance or memory, τὸ μ., = μνήμη, memory, X. Oec. 9.11, cf. Arist. Top. 159b29; also τὸ μ. τέχνημα artificial memory, ΄memoria technica΄, Pl. Hp. Mi. 368d; τὸ μ. alone, X. Smp. 4.62, Pl. Hp. Ma. 285e; invented by Simonides, acc. to Marm. Par. 70; τὰ μ. Arist. de An. 427b19, cf. [Cic.] ad Herenn. 3.17.30; τὸ μ. παράγγελμα rules for such a memory, Arist. Insomn. 458b21; μ. ἁμάρτημα Cic. Att. 13.44.2, 14.5.1.
for record or reminder, συγγραφή BGU 1132.7 (i BC). of persons, having a good memory, Cratin. 154, Ar. Nu. 483, Pl. Phdr. 274e (Comp.), Aeschin. 2.43; τὸ θῆλυ μνημονικώτερον Arist. HA 608b13; Sup. -ώτατος D. 18.313; opp. ἀναμνηστικός, Arist. Mem. 449b6. Adv. -κῶς from a well-stored memory, accurately and fully, X. Cyr. 5.3.46, Pl. Plt. 257b, Aeschin. 2.48, D. 59.110, Ruf. Interrog. 2; συνθεῖναί τι μ. S.E. M. 7.347.

ein gutes Gedächtnis habend, gut behaltend ; im Ggstz von ἐπιλήσμων, Ar. Nub. 475 ; τοῦτο τὸ μάθημα σοφωτέρους τοὺς Αἰγυπτίους καὶ μνημονικωτέρους παρέξει, Plat. Phaedr. 274e ; ὦ πάντων μνημονικώτατοι, ironisch, die ihr doch sonst an Alles so gut denkt, Xen. An. 7.6.38 ; Folgde : vgl. bes. Plut. Cat. min. 1, wo es neben κάτοχος steht u. dem ἀναμνηστικός entgggstzt ist ; – τὸ μνημονικόν, auch mit dem Zusatze τέχνημα, die Erinnerungskunst, Mnemonik, Plat. Hipp. mai. 285e, Min. 369a ; τὰ μνημονικά, Xen. Symp. 4.62 ; Gedächtniskraft, Arist. de an. 3.3 ; Luc. Alex. 4.
• Adv. μνημονικῶς ; Plat. Polit. 257b ; κατηγορεῖν, Dem. 59.110 ; συνθεῖναι, S.Emp. adv. math. 7.347.