ή, όν :
   I adj. pris à gages, mercenaire, HDT. 3, 45, etc. ; en parl. de maisons, pris à loyer, loué, XÉN. Conv. 4, 4 ; ATH. 212 d ;
   II subst. :
      1 ὁ μ. serviteur à gages, AR. Av. 1152 ; PLAT. Rsp. 371 e ; joint à θῆτες, PLAT. Pol. 290 a ; p. opp. à οἰκέται, DÉM. 1199, 21 ;
      2 soldat, mercenaire, HDT. 1, 61 ; THC. 5, 6 ;
      3 agent salarié, espion, DÉM. 238, 21 ; 242, 27, etc.

Étym. μισθόω.

ή, όν, hired, ἐπίκουροι Hdt. 3.45, Pl. R. 419; ἄνθρωποι Phld. Mus. p. 67 K. Subst., hireling, hired servant, Ar. Av. 1152, Pl. Lg. 918b, IG2². 1672.28, Ev. Marc. 1.20, etc. ; freq. of soldiers, mercenaries, Hdt. 1.61, Th. 5.6; of a spy or agent, D. 18.38; μ. Φιλίππου ib. 52; καλὸς κἀγαθὸς καὶ δίκαιος μ. ἐκείνῳ Id. 19.110.

gemietet, um Lohn gedungen, Söldling ; καὶ θῆτες, Plat. Polit. 290a ; ἐπίκουροι, Rep. IV.419 u. öfter ; comic. bei Ath. oft u. Sp.

μισθωτός, -ή, όν
(< μισθόω), [in LXX for שָׂכִיר, Exo.12:45, al. ;]
hired; as subst., ὁ μ., a hired servant, hireling: Mrk.1:20, Jhn.10:12-13.†
(AS)