μισθο·φόρος, ος, ον : qui reçoit un salaire, une solde, XÉN. Cyr. 8, 2, 19 ; PLAT. Theæt. 165 d ; DÉM. 153, 21, μ. τριήρης, AR. Eq. 555, galère montée par des mercenaires, propr. « dont l’équipage reçoit la solde des mercenaires » ; μ. στρατιώτης, ARCHESTR. (ATH. 4 e) ou subst. ὁ μ. THC. 1, 35, soldat mercenaire, d’où soldat, en gén.

Étym. μισθός, φέρω.

ον, serving for hire or pay, μ. ἄνθρωποι D. 23.123; δικαστήρια Arist. Pol. 1274a9, Ath. 27.3; ἀνὴρ μ. ἐν λόγοις a mercenary in argument, Pl. Tht. 165d; μ. στρατιῶται Archestr. Fr. 61; μ. κληροῦχος PPetr. 3 p. 286 (iii BC); μ. ἱππεῖς PGrenf. 2.31.5 (ii BC); θανάτου μ. Antiph. 266. μ. τριήρεις galleys manned with mercenaries, Ar. Eq. 555. Subst. μισθοφόροι, οἱ, mercenaries, Th. 1.35, al., X. HG 5.44.45, etc.

Lohn davontragend, erhaltend ; τριήρεις, Ar. Eq. 553 ; Thuc. 1.35, 5.109 ; öfter bei den Folgdn ; bes. von Soldaten, Söldnern, πελταστικὸς ἀνὴρ μισθοφόρος, Plat. Theaet. 165d ; Xen., Dem. u. Sp.