(impf. ἐμίνυθον, f. μινυθήσω. ao. ἐμινύθησα, pf. μεμινύθηκα) [ῐῠ]
      1 tr. diminuer, amoindrir, acc. IL. 15, 493, etc. ; OD. 14, 17 ; HÉS. O. 6 ;
      2 intr. diminuer, s’amoindrir, ESCHL. Sept. 920, etc. ; A.RH. 1, 286, etc. ; en parl. d’eau, diminuer, baisser de niveau, SOPH. O.C. 686 ; fig. se consumer, s’épuiser, IL. 17, 738 ; HÉS. O. 242 ; HPC. 850 a.

➳ Impf. itér. μινύθεσκον, OD. 14, 17.

Étym. R. indo-europ. *mi-n(e)-u-, diminuer ; cf. μείων, lat. minuō, minus.

only pres. and Ion. impf. μινύθεσκον, lessen, curtail, Ζεὺς δ’ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε Il. 20.242, cf. 15.492, 493, Hes. Op. 6.
diminish in number, τοὺς [σύας] μινύθεσκον ἔδοντες Od. 14.17. intr., become smaller or less, decrease, μινύθουσι δὲ οἶκοι ἐν σέλαϊ μεγάλῳ Il. 17.738; μινύθει δέ τε ἔργ’ ἀνθρώπων 16.392, cf. Hes. Op. 409; μινύθουσι δὲ οἶκοι, from want of heirs, ib. 244; μινύθει δέ τοι ἦτορ ἑταίρων Od. 4.374; μ. κραδίη Thgn. 361; ἀρετᾶς οὐ μινύθει (fort. μινύνθη) ἅμα σώματι φέγγος B. 3.90; μ. αἱ σάρκες shrink, waste, Hp. Art. 53, Mochl. 19; used by Trag. only in lyr., A. Th. 920, Eu. 374, S. OC 686; τὰς νύκτας ἔφασκον τῶ θέρεος μινύθειν Theoc. 21.23. (Cf. Skt. minóti, minā´ti ΄diminish΄, ΄violate΄, ΄damage΄, Lat. minuo, etc. ; cf. μείων.)

1) kleiner machen, vermindern, schwächen ; Il. 15.492, μένος, ἀρετήν, 20.242, μινύθεσκον ἔδοντες, Od. 14.17 ; Hes. O. 6.
2) intr., kleiner werden, hinschwinden, abnehmen ; ἔργα ἀνθρώπων, Il. 16.392, οἶκοι, 17.738, wie Hes. O. 242 ; ῥινός, Od. 12.46 ; ἦτορ, 4.374 ; ἃ (φρὴν) κλαιομένας μου μινύθει, Aesch. Spt. 903, δόξαι τακόμεναι μινύθουσιν ἄτιμοι, Eum. 352 ; οὐδ' ἄϋπνοι κρῆναι μινύθουσι, Soph. O.C. 692 ; sp.D., wie Ap.Rh. 1.286 ; ὀδυρόμεναι μίνυθον, Qu.Sm. 3.406.