att. σμικρολογία, ας (ἡ) [μῑ]
      1 attention donnée à de petites choses, petitesse d’esprit, esprit vétilleux, PLAT. Rsp. 486 a, 558 b, Hipp. ma. 304 b ; ISOCR. 310 c, etc. ; d’où esprit de chicane et de minutie, HÉRACLIDE DU PONT (ATH. 526 a) ;
      2 parcimonie, avarice, TH. Char. 11 ; LUC. J. tr. 15.

Étym. μικρολόγος.

or σμικρολογία (v. μικρός), ἡ, meanness, stinginess, Thphr. Char. 10, Plb. 31.27.16.
pettiness, Pl. R. 486a, Arist. Metaph. 995a10, Plot. 1.4.7; hair-splitting, Isoc. 13.8, etc. ; pl., meticulous arguments, ΄logic-chopping΄, Pl. Hp. Ma. 304b; minutiae, in Art, D.H. Comp. 25.
disparagement, depreciating language, Isoc. 15.2.

ἡ, das Wesen des μικρολόγος, Kleinigkeitskrämerei, Plat. Rep. VI.486a ; Verkleinerungssucht, Isocr. 15.2 ; den λῆροι u. ὕθλοι entsprechend, Luc. Vit.auct. 17 ; καὶ γλισχρότης, Plut. Them. 5 ; Ggstz von ὕβρις, Knauserei, Luc. Nigr. 22, d.Mort. 10.8 ; Sparsamkeit, merced. cond. 20, Iup. trag. 15 ; oft bei Plut. im Ggstz von μεγαλοψυχία, Cat. min. 5 ; διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους μικρολογίαν, Heraclid. bei Ath. XII.526a, Streit um Kleinigkeiten ; bes. auch kleinlicher Geiz, Pol. 32.13.16 ; Luc. Iov. Trag. 15.