μηλό·ϐοτος, ος, ον, brouté par les brebis, abandonné en pâturage aux brebis, d’où désert, PD. P. 12, 2 ; ISOCR. 302 c ; ANTH. 9, 103 ; p. ext. laissé en proie à, dat. PHILSTR. 210.

Étym. μῆλον¹, βόσκω.

ον, grazed by sheep, epith. of pastoral districts, Pi. P. 12.2, B. 5.66, A. Supp. 548 (lyr.); χώραν μ. ἀνιέναι turn a district into a sheep-walk, i.e. lay it waste, Isoc. 14.31, cf. Ph. 2.473, D.L. 6.87; ἐπηράσατο εἰς ἀεὶ μηλόβοτον εἶναι (sc. τὴν Καρχηδόνα) App. BC 1.24, cf. AP 9.103 (Mund.); metaph, μ. γυναίοις τὴν ἀρχὴν ἀνῆκεν Philostr. VA 5.27, cf. VS 1.21.4.

von Schafherden, von kleinem Vieh beweidet ; die Viehzucht treibend ; Ἀκράγας, Pind. P. 12.2 ; Φρυγία, Aesch. Suppl. 543 ; sp.D., μηλόβοτος κεῖμαι καὶ βούνομος ἔνθα μυκήνη, Mund. ep. (IX.103). Auch in Prosa, Isocr. 14.31, ὡς χρὴ τήν τε πόλιν ἐξανδραποδίσασθαι καὶ τὴν χώραν ἀνεῖναι μηλόβοτον, daß das Land nie wieder bebaut werden, sondern zur Schafweide dienen solle ; vgl. Hdn. 8.4.23 ; übertr., Philostr. v.Apoll. 5.27.