adv. :
      1 nullement, c. μηδαμῇ, AR. Th. 1162 ;
      2 jamais, HDT. 1, 68 ; 3, 665 ; 7, 50.

Étym. acc. pl. neutre de *μηδαμός.

(prop. neut. pl., v. μηδαμός), Adv. of μηδαμός, of Time, = μηδέποτε, and of Manner, not at all, freq. in Hdt. with another μή, or compd. of μή, μὴ μὲν γενέσθαι μηδαμὰ μέζονας ἀνθρώπους τῶν νῦν 1.68; μηδαμὰ μηδέν never anything, 7.50; ὄψιν, τὴν μηδαμὰ ὤφελον ἰδεῖν 3.65; τόδ’ ἴσθι μηδάμ’ ἡμέρᾳ μιᾷ πλῆθος τοσουτάριθμον… θανεῖν A. Pers. 431, cf. Pr. 526 (lyr.), S. OC 517 (lyr.), 1104, 1698 (lyr.); ἀκοῦσαι μηδὲν ὑπ’ ἐμοῦ μηδαμὰ κακὸν τὸ λοιπόν Ar. Th. 1162; μηδαμὰ κάθοδον εἶναι ἐς Ἁλικαρνησσόν SIG 45.39 (Halic., v BC); with tmesis, οὐ γὰρ μή ποτε τοῦτο δαμ’ ᾖ prob. in Parm. 7.1 (AJPh 21.73).