μετ·οίχομαι (seul. part. prés. fém. -οιχομένη et 3 sg. impf. -ῴχετο) :
      1 aller avec, accompagner, OD. 19, 24 ;
      2 aller ailleurs, A.RH. 4, 758 ;
      3 aller vers, aller trouver, aborder, acc. OD. 8, 47 ; EUR. I.T. 1332 ; avec idée d’hostilité, poursuivre, acc. IL. 5, 148.

go after, go in quest of, τούσδε μετοιχόμενος Il. 10.111; κῆρυξ δὲ μετῴχετο θεῖον ἀοιδόν Od. 8.47; c. acc. rei, = μετέρχομαι IV. 3, καθαρμόν E. IT 1332. with hostile intent, rush upon, pursue, ὁ δ’ Ἄβαντα μετῴχετο Il. 5.148.
go among or through, ἀνὰ ἄστυ Od. 8.7 (or in signf. 1).
follow behind, τίς τοι… μετοιχομένη φάος οἴσει ; 19.24.

(οἴχομαι), weg- u. anderswohin gehen, Ap.Rh. 4.758 ; nach Einem gehen, um ihn zu holen, κῆρυξ δὲ μετῴχετο θεῖον ἀοιδόν, Od. 8.47, vgl. Il. 10.111 ; ähnlich καθαρμὸν ὃν μετοίχομαι, Eur. I.T. 1332 ; auch im feindlichen Sinne, verfolgen, τινά, Il. 5.148 ; – zwischen hin-, durchgehen, ἀνὰ ἄστυ, Od. 8.7 ; – mitgehen, absolut, Od. 19.24.