μετα·χωρέω-ῶ :
      1 changer de lieu, se transporter, s’en aller, THC. 2, 72 ; 5, 112 ; XÉN. An. 7, 2, 18 ; avec εἰς et l’acc. XÉN. An. 3, 4, 26 ; AR. Av. 710 ;
      2 changer de nature ou de forme, se transformer, EL. N.A. 9, 43.

go to another place, remove, τόπων μετά ποι χωρεῖτ’ ἐκ τῶνδε A. Pr. 1060 (anap.); μ. εἰς [χώραν] X. HG 3.4.26; τὸ ᾠὸν μ. κάτω Arist. GA 754b29; of the foetus in the womb, change its place, Hp. Septim. 4; of birds of passage, migrate, ἐς τὴν Λιβύην Ar. Av. 710; of men, emigrate, Th. 2.72; withdraw from a conference, ἐκ τῶν λόγων Id. 5.112; go over to another party, Plu. Demetr. 29; μ. εἰς τἀναντία, of syllables, D.H. Comp. 11; change, εἰς φύσιν τινός Ael. NA 9.43.

weg-u. wo anders hingehen ; τόπων μετά που χωρεῖτ' ἐκ τῶνδε θοῶς, Aesch. Prom. 1062 ; ἐς τὴν Λιβύην, Ar. Av. 710 ; Thuc. 5.112 u. Folgde ; übergehen zu einer andern Partei, Plut. Demetr. 29 u. Sp.; auch μ. εἰς ὀστράκου φύσιν, Ael. N.A. 9.43.