μετα·χειρίζω (f. -ιῶ, ao. μετεχείρισα, pf. inus.) : 1 avoir en main, manier,
acc. EUR. (CLÉM.
688) ;
2 administrer, diriger : χρήματα, HDT.
3, 142, administrer des biens ; χαλεπῶς τινα, THC.
7, 87, traiter qqn durement ;
Moy. (f. μεταχειριοῦμαι) : I prendre en main, manier : τι, XÉN.
Œc. 14, 2 ; Mem. 1, 4, 17 ; PLAT.
Rsp. 417 a,
etc. qqe ch. ;
fig. càd. : 1 entreprendre, s’adonner à (à la philosophie,
etc.) ; acc. XÉN.
Vect. 5, 4 ; PLAT.
Rsp. 497 d,
etc. ; 2 diriger, administrer, prendre soin de,
acc. THC.
1, 13, etc. ; PLUT.
M. 794 b ; πόλεμον, THC.
4, 18, diriger une guerre ; τὰ δημόσια, THC.
6, 16, diriger les affaires publiques ; μεγίστας ἀρχάς, PLAT.
Tim. 20 a, exercer les plus grandes charges ;
en parl. d’un médecin : μ. τινα, PLAT.
Rsp. 408 d, soigner qqn ; τινα ὡς ἀδικοῦντα, PLAT.
Gorg. 519 b, traiter qqn comme un malfaiteur ; τινα ὠμῶς μ. DÉM.
753, 13, traiter qqn cruellement ;
II échanger une poignée de mains : τινα ANT.
113, 29 avec qqn, donner la main à qqn.
➳ Fut. att. 3 pl. μεταχειριοῦνται, LYS. 169, 9.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »