μετα·φύομαι (ao.2 μετέφυν, pf. μεταπέφυκα) :
      1 naître ou croître ensuite, HPC. 251, 54 ;
      2 devenir par un changement, EMPÉD. 319 Karsten.

Med., c. aor.2 Act. -έφυν ; pf. πέφυκα : — become by change, ἀλλοῖοι μετέφυν Emp. 108.1, cf. Hierocl in CA 20 p. 462M. ; ἀνδρῶν ὅσοι δειλοὶ [ἦσαν] γυναῖκες μετεφύοντο ἐν τῇ δευτέρα γενέσει Pl. Ti. 90e; Εὔφορβος γεγονέναι μεταφῦναί τε Ἴων ἐκ Τρωός Philostr. Her. 17.
grow after, οἱ μεταφύντες (sc. ὀδόντες) Hp. Carn. 12 (-φύοντες codd., v.l. -φυέοντες, fort. -φυέντες).