v. μεταμέλω.

rare exc. in pres. and impf.; fut. -μελήσομαι Phld. Rh. 2.16 S., also -μεληθήσομαι LXX Ps. 109 (110).4, Sch. E. Ph. 899; aor. -εμελήθην Plb. 8.23.2, D.S. 19.75, later -ήσθην PThead. 51.15 (iv AD); also Ep. μετεμέμβλετο prob. in Panyas. in Et. Gen. s.v. μῦθος (Coll. Alex. p. 249 Powell); pf. -μεμέλημαι LXX 1 Ma. 11.10, Phld. Vit. p. 34 J. : — feel repentance, regret; — Constr. ; c. part., μετεμέλοντο οὐ δεξάμενοι they repented that they had not…, Th. 4.27, cf. 7.50; μ. ὅτι… Id. 5.14; ὁ μεταμελόμενος Arist. EN 1110b23. μεταμέλεσθαί τινι repent at a thing, D.S. 15.9; ἐπί τινι Id. 19.75; τινων Phalar. Ep. 43. abs., change one΄s purpose or line of conduct, X. Cyr. 4.6.5, Plb. 4.50.6. causal in fut. part., τὸ μεταμελησόμενον that which will cause regret, matter for future repentance, X. Mem. 2.6.23. = μεταμέλει I. 1, μεταμέλεσθαι αὐτοῖς περὶ ὧν ἂν συμβουλεύσωνται Pl. Demod. 382d. ; — the form μεταμελέομαι, censured by Thom.Mag. p. 123 R., occurs in Hp. Ep. 27.