ή, όν :
   I propre à changer, càd. :
      1 souple, flexible, PLUT. M. 373 d ;
      2 changeant, inconstant, POL. Exc. Vat. p. 456 ;
      3 t. de pros. de quantité variable, SEXT. M. 1, p. 238 ;
   II qui concerne les échanges, de marchand, de négociant, HÉRACLIDE LEMB. Pol. 29.

Étym. μεταϐολή.

ή, όν, changeable, τρόπος Plb. 38.5.6; of persons, Vett.Val. 14.16; subject to change, mutable, μέρη Plu. 2.373d; φύσις Simp. in Cael. 114.14. Adv. -κῶς with a change of metre, Heph. Poëm. p. 74 C. καπηλεῖον μ.
retail shop (cf. μεταβόλος II), Heraclid. Pol. 60 (-μελικόν codd.). φωνήεντα μ.
doubtful vowels (α, ι, υ), S.E. M. 1.100.

ή, όν, zur Veränderung, bes. zum Warenumtausch gehörig, geschickt ; τὸ μεταβ., die Bude des μεταβολεύς, Sp.
Bei den Gramm. sind μεταβολικά die vocales ancipites, S.Emp. adv.gramm. 101. – μεταβολικὸν μέλος, Schol. Ach. 204.