ος, ον :
      1 retourné, changé, ESCHL. Pers. 942 ; EUR. El. 1148 ; AR. Pax 945 ; CALL. Del. 99 ; ἔργα μετάτροπα, HÉS. Th. 89, représailles, propr. « actions réciproques » ;
      2 changeant, inconstant, NONN. Jo. 3, 83.

Étym. μετατρέπω.

ον, turning about, returning, μ. ἐκ βυθοῦ ἔρρων AP 7.506.5 (Leon.), cf. Call. Del. 99; μ. αὖραι veering winds, E. El. 1147 (lyr.); πολέμον μ. αὔρα Ar. Pax 945 (lyr.).
turning round upon, δαίμων μ. ἐπί τινι A. Pers. 943 (lyr.); μετάτροπα ἔργα deeds that turn upon their author or are visited with vengeance, Hes. Th. 89.

umgewandelt, ἔργα μετάτροπα, Taten der Vergeltung, der Rache, durch die ein Unglück auf das Haupt des Urhebers zurückfällt, Hes. Th. 89 ; – zurückgewandt, δαίμων γὰρ ὅδ' αὖ μετάτροπος ἐπ' ἐμοί, Aesch. Pers. 905 ; μετάτροποι πνέουσιν αὖραι δόμων, Eur. El. 1147 ; u. ähnlich Ar. κατέχει πολέμου μετάτροπος αὔρα, Pax 945 ; sp.D., wie Callim. Del. 99.