ητος (ἡ) :
      1 position médiale ou intermédiaire, au plur. PLAT. Tim. 36 a, 43 d, etc. ; fig. milieu entre deux extrêmes, PLUT. M. 445 a ; d’où modération, mesure, ARSTT. Nic. 4, 5, etc. ; DH. Comp. c. 24, p. 186 Reiske ;
      2 l’un des termes moyens d’une proportion, NICOM. Arithm. 139, 142, 144 ;
      3 t. de gr. la voix moyenne, DYSC. Synt. 210, 8.

Étym. μέσος.

ητος, ἡ, (< μέσος) central position, χώρας τε καὶ ἄστεος μεσότητας Pl. Lg. 746a, 746f.l. in Arist. Mir. 846a18 (cf. Mu. 399b34); also of Time, τὸ νῦν ἐστι μ. τις Id. Ph. 251b20; Αἰών… ἀρχὴν μ. τέλος οὐκ ἔχων SIG 1125.10 (i BC/i AD).
Math., mean, Pl. Ti. 32a, 43d (pl.), etc. ; μ. ἀριθμητική, ἁρμονική, Arist. Fr. 47; γεωμετρουμένη Plu. 2.1138d. generally, mean, state between two extremes (ἔλλειψις and ὑπερβολή), μ. ἐστὶν ἡ ἀρετή Arist. EN 1106b27, cf. 36; μ. ἡ ἀρετὴ καὶ βίων καὶ ἔργων καὶ τεχνῶν D.H. Comp. 24; ἡ μ. ἐν πᾶσιν ἀσφαλεστέρα Trag.Adesp. 547.6; αἱ μ. ἄρισται AP 10.102 (Bass.).
medium, communicating between two opposites, ἡ αἴσθησις οἷον μ. τις τῆς ἐν τοῖς αἰσθητοῖς ἐναντιώσεως Arist. de An. 424a4, cf. 431a11; standard, ὡς μ. χρώμενοι τῇ ἁφῇ Id. Mete. 382a19. τῆς λέξεως μ.
a style between poetry and prose, D.H. Vett. Cens. 2.11, cf. 5.2.
Gramm., middle voice, D.T. 638.9, A.D. Synt. 211.19.

ητος, ἡ, die Mitte, Plat. Tim. 32b, 43d. – Bes. die Mitte zwischen zwei Extremen, Mittelmäßigkeit im guten Sinne, wie Arist. Eth. 2.6 ff. die Tugenden als solche μεσότητες zwischen den Extremen der ὑπερβολή und der ἔλλειψις bestimmt, z.B. die ἀνδρεία als μεσότης zwischen φόβος u. θάρρος ; – αἱ μεσότητες ἄρισται, Bass. 6 (XI.102); vgl. p. in Stob. fl. 105.51. – In der Arithmetik die mittlere Proportionale, Nicom. arithm. 2.24 u. öfter.