ά, όν :
   I mêlé ou rempli de miel, HPC. 465, 5 ;
   II semblable à du miel, càd. :
      1 doux comme le miel, THCR. Idyl. 5, 95 ; ANTH. 6, 191 ; fig. en parl. de Sophocle, ANTH. 7, 22 ; de promesses, A.RH. 4, 359 ; du style ou du chant, DH. Comp. 1, etc. ;
      2 qui a la couleur du miel, ANTH. 12, 37.

• Cp. -ότερος (v. *μελιχρῶς) ; sup. -ότατος, CALL. Ep. 28.

Étym. μέλι ; cf. πενιχρός de πενία.

ά, όν, honey-sweetened, οἶνος Alc. 34 (proparox.) Hp. Morb. 2.12, Telecl. 24 (lyr.).
honey-sweet, ὀρομαλίδες Theoc. 5.95; σῦκα AP 6.191 (Corn. Long.). metaph, ὑποσχεσίαι A.R. 4.359; μελιχρότατος περὶ τὰς ἐννοίας Philostr. VS 1.22.1; epith. of Sophocles, AP 7.22 (Simm.); τὸ μελιχρότατον τῶν ἐπέων Call. Epigr. 29; τὸ μ. ἐν ταῖς ἀκοαῖς D.H. Comp. 1, cf. Dem. 48; λωτοὶ κλάζοντες ἴσον φόρμιγγι μελιχρόν APl. 1.8 (Alc.); Comp. Adv. μελιχρότερον Hedyl. ap. Ath. 11.473a. (Formed from μέλι, as πενιχρός from πενία.)

honigsüß (mit Honig bereitet); οἶνος, Anacr. 45.11, l.d. ; ὀρομάλιδες, Theocr. 5.95 ; μελιχρότερος Χίου οἴνου, Dionys. 4 (XII.108); übertr., μηροὶ μελιχρότεροι, Diosc. 1 (XII.37). Von der Rede, Luc. rhet.praec. 11 u. a.Sp., wie DC. 51.12 ; auch αὐλοὶ μελιχρότεροι, Luc. musc.enc. 2.