μελί·κρατον, ου (τὸ) [ᾱ]
      1 mélange de lait et de miel avec lequel on faisait des libations en l’honneur des dieux infernaux, OD. 10, 519 ; μελίκρατα γάλακτος, EUR. Or. 115, m. sign. ;
      2 postér. mélange d’eau et de miel, eau miellée, hydromel, HPC. Aph. 1254 ; ARSTT. Metaph. 13, 6, 1.

➳ Dat. métaplast. μελίκρατι [ᾱ] comme de μελίκρας [ᾱ] GRAMM. 1226 Bekker, Anecdota græca. Ion. μελίκρητον, OD. l. c.

Étym. μέλι, κρατός.

Ion. μελίκρητον, τό, (< κεράννυμι) drink of honey and milk offered as a libation to the powers of the nether world, χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσι, πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέϊ οἴνῳ Od. 10.519, cf. SIG 1025.34 (Cos); μελίκρατα γάλακτος E. Or. 115; also, a mixture of honey and water, Hp. Aph. 5.41, Arist. Metaph. 1092b29, Com.Adesp. 128, Antyll. ap. Orib. 5.29.7, Gal. ap. Orib. 5.14.1, cf. Sch. S. OC 481, Thphr. HP 9.11.2; μ. θερμόν POxy. 1088.61.