ας (ἡ) :
      1 frêne, IL. 13, 178 ; 16, 767 ; HÉS. O. 145, etc. ;
      2 lance en bois de frêne, IL. 22, 225, etc.

➳ Ion. -ίη, HOM. ll. cc. ; gén. plur. dor. μελιᾶν, HÉS. l. c.

Ep. μελίη, ἡ, manna ash, Fraxinus Ornus, Il. 13.178, 16.767, Musae. Fr. 5 D., S. Fr. 759, Thphr. HP 3.11.3, etc. ; τρίτον ἄλλο γένος… ἐκ μελιᾶν Hes. Op. 145.
ashen spear, Il. 19.390, 22.225, etc.

ἡ, ion. μελίη, die Esche ; ὁ δ' αὖτ' ἔπεσεν μελίη ὥς, Il. 13.178, 16.767 ; nach Hes. O. 147 ist das dritte, eherne Menschengeschlecht aus den harten Eschen gemacht. – Häufig der Speer, dessen Schaft aus Eschenholz gemacht war, ἐπὶ μελίης χαλκογλώχινος ἐρεισθείς, Il. 22.225, ἐΰχαλκος, 26.322, öfter, u. folgde Dichter. – Ueber die Nymphen Μελίαι s. Μελίαι.