μειόω-ῶ, diminuer, amoindrir :
   I au propr. :
      1 en gén. acc. POL. 9, 20, 3 ; DH. 4, 16 ; au pass. diminuer, devenir moindre, HPC. Epid. 1, 974 ; PLAT. Crat. 409 c, etc. ; fig. càd. décliner, baisser, en parl. du courage, de l’intelligence, etc. XÉN. Mem. 4, 8, 1, avec un gén. être ou devenir inférieur à, XÉN. Mem. 1, 3, 3 ;
      2 t. de pros. abréger (une syllabe) DH. Comp. 11 ;
   II fig. :
      1 diminuer, modérer, XÉN. Eq. 5, 9 ;
      2 diminuer, amoindrir (en dignité, en considération, en importance) XÉN. Hell. 3, 4, 9 ; DS. 11, 77 ;
      3 diminuer, rabaisser (en parole) XÉN. Cyr. 6, 3, 17 ; ARSTT. Rhet. 2, 18, 4.

Étym. μείων.

(< μείων) lessen, diminish, opp. αὔξω, Phld. Oec. p. 21 J. (Pass.); μ. τὸ χωρίον Plb. 9.20.3; μ. τὸν ὁπλισμὸν τοῖς θώραξιν diminish the armour by the breast-pieces, D.H. 4.16; μειούμενον φόρον PFay. 26.15 (ii AD); moderate, τὴν ἄγαν κάθαρσιν X. Eq. 5.9.
lessen in honour, degrade, τοὺς φίλους Id. HG 3.4.9; τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλήν D.S. 11.77.
lessen by word, disparage, τὰ τῶν πολεμίων X. Cyr. 6.3.17, cf. Hier. 2.17; αὔξειν καὶ μειοῦν Arist. Rh. 1403a17.
shorten a syllable, D.H. Comp. 11; generally, λέξεων κατὰ ποσότητα μεμειωμένων Hdn. Gr. 2.909. Pass., become smaller, decrease, in size, etc., σπλὴν ἐμειοῦτο Hp. Epid. 1.26. γ΄, cf. Pl. Cra. 409c; δελήνη μειουμένη Arist. Mu. 399a7, cf. Ph. 2.153, al.
become worse or weaker, μ. τὴν διάνοιαν X. Mem. 4.8.1; c. gen., fall short of, τῶν… μεγάλα θυόντων ib. 1.3.3; τῆς τοῦ σώματος ἰσχύος Id. Cyr. 7.5.65.

kleiner machen, verringern, verkleinern, μηδὲν μείου τοῦ ἀληθοῦς τὰ τῶν πολεμίων, Xen. Cyr. 6.3.17, stelle es nicht geringer dar ; τὸ γεγενημένον, im Ggstz von μεγαλύνομαι, Hier. 2.171 Ggstz von αὔξω, Pol. 9.20.3 ; Dion.Hal. 4.16 ; häufiger im pass. weniger, auch geringer, schlechter werden, abnehmen, Plat. Crat. 409c ; Xen. Mem. 2.7.9 ; πάντες τὴν διάνοιαν μειοῦνται, 4.8.1 ; οἱ οἶκοι μειοῦνται, Oec. 2.15 ; τινός, nachstehen, Cyr. 7.5.65 ; Luc. merc.cond. 27.