ή, όν, qui poursuit une recherche avec méthode, qui agit méthodiquement, méthodique, POL. 1, 84, 6 ; 9, 12, 6, etc. ; DS. 2, 34 ; τὰ Μεθοδικά, la Méthode, titre d’un ouvrage d’Aristote.

Étym. μέθοδος.

ή, όν, going to work by rule, methodical, systematic, ἐπιστῆμαι Plb. 10.47.12; τὸ μ. τῆς τέχνης Phld. Rh. 1.23 S. ; Comp., Id. Sign. 28. Adv. -κῶς Plb. 5.98.10; ἰατρὸς ἄνθρωπον ἀποκτείνει μ. Phld. Rh. 1.19 S. ; Comp. -ώτερον S.E. M. 8.141. τὰ μ., a lost work of Arist., prob. on Logic, Rh. 1356b19, cf. D.H. Amm. 1.8; αἱ μ. συντάξεις ib. 6. οἱ μ.
΄methodic΄ physicians, opp. rationalists and empirics, Gal. Sect. Intr. 6; μ. αἵρεσις Id. Libr. Propr. 1; μ. ἰατρός Id. 10.140, Epigr.Gr. 306 (Smyrna). in Surgery, μ. τρόποι first-aid treatment, Heliod. ap. Orib. 49.1.1, 3.
crafty, Vett.Val. 4.14; τὰ μ. ib. 16.

ή, όν, methodisch, nach Regeln, kunstgemäß behandelnd, untersuchend, μεθοδικὸν καὶ ἑστῶτα λόγον vrbdt Pol. 9.12.6 ; μεθοδικὸς τρόπος, 11.8.2, μεθοδικὴ ἐμπειρία, 1.84.6, ἐπιστήμη, 10.47.12;
• adv., μεθοδικῶς χειρίζειν, 9.2.5, Sp.; οἱ μεθοδικοί, die methodisch, wissenschaftlich verfahren, ἰατροί, dem ἐμπειρικός entgeggstzt, Galen.; ἡ μεθοδική, die Methodik, Sp.