οντος, ὁ, (< μέδω) participial Subst., guardian, ruler, Hom. (only in Il.), always of Zeus, as connected with special places, Ἴδηθεν μεδέων ruling from Ida, Il. 3.276, etc. ; Δωδώνης μ. 16.234; also Κυλλήνης μ., of Hermes, h.Merc. 2; Πάν, Ἀρκαδίας μ. Pi. Fr. 95; Ἀπόλλων Τελμεσσοῦ μ. SIG 1044.8 (Halic., iv/iii BC); τῷ μεδεῦντι Νείλεω δήμου (i.e. Apollo) Call. Fr. 95; δελφίνων μ., of Poseidon, Ar. Eq. 560 (lyr.); σοὶ τῷ πάντων μ. E. Fr. 912.1 (anap.); c. dat. loci, Pi. O. 7.88; μ. καὶ χθονὶ καὶ πελάγει AP 6.30 (Maced.); generally, ruler, ἡμετέρῳ μεδέοντι Call. Jov. 86. fem. μεδέουσα, guardian goddess, of Aphrodite, Σαλαμῖνος μεδέουσα h.Hom. 10.4; of Mnemosyne, Ἐλευθῆρος μεδέουσα Hes. Th. 54; of Pallas, τῆς ἱερωτάτης μεδέουσα χώρας (Attica) Ar. Eq. 585 (lyr.), cf. 763; νεὼς Ἀθηναίας τῆς Ἀθηνῶν μεδεούσης prob. in IG 12(1).977.10 (Carpathos, iv BC), cf. Supp.Epigr. 1.375, 376 (Samos), 3.3.5 (Athens), Plu. Them. 10; generally, [Ἑλένη] μ. θαλάσσης E. Or. 1690 (anap.); τόξων μ. Ἄρτεμιν Id. Hipp. 167 (lyr.). — Aeol. participial form μέδεις (as if from μέδημι), Alc. 5 (wrongly expld. as 2 sg. ind. by Apion ap. A.D. Synt. 92.7); other forms in late poets, μεδέουσι Q.S. 5.525; μεδέεις Epigr.Gr. 975; μεδέοιεν IG 14.1363.10.

οντος, ὁ, = μέδων, der Obwalter, Beherrscher ; bei Hom. vom Zeus, Ζεὺς Ἴδηθεν μεδέων, der Herrscher des Ida, Il. oft, auch Δωδώνης μ., 16.234, denn in Dodona wurde Zeus besonders verehrt. Hermes, H.h. Merc.; in der Od. kommt es nicht vor ; νώτοισιν Ἀταβυρίου μεδέων, Pind. Ol. 7.88 ; Poseidon heißt Ar. Eq. 558 ὦ δελφίνων μεδέων. – Auch das fem. ἡ μεδέουσα, die Oberwaltende, Schützende, ist stets Beiname von Göttinnen ; Aphrodite heißt Σαλαμῖνος μεδέουσα, H.h. 9.4, wie Ἔρυκος, Ap.Rh. 4.917 ; Mnemosyne Ἐλευθῆρος μεδέουσα, Hes. Th. 54 ; Pallas τῆς ἱερωτάτης – μεδέουσα χώρας, Ar. Eq. 583, vgl. 760 ; θαλάσσης, τόξων μεδέουσα, Eur. Or. 1690, Hipp. 167. Vgl. μέδων. – Danach hat Qu.Sm. 5.525 auch μεδέουσι, herrschen, gebildet.