μεγαλόπολις < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

μεγαλόπολις

Bailly

μεγαλό·πολις, ιος, att. εως [ᾰ] adj. f. qui est une grande ville, PD. P. 2, 1 ; EUR. Tr. 1291.

Étym. μ. πόλις.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

epith. of great cities, αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι Pi. P. 7.1; μεγαλοπόλιες ὦ Συράκοσαι ib. 2.1; ἁ μ. Τροία E. Tr. 1291 (lyr.); Ἀθθίς Pae.Delph. 8; ἡ λαμπροτάτη μ. Ἀλεξάνδρεια PLips. 45.13 (iv AD); also of the κόσμος, Ph. 1.4, al.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

eine große Stadt bildend ; μεγαλοπόλιες Συράκοσαι, Pind. P. 2.1 ; Eur. Troad. 1291 u. Sp. S. auch μεγαλόπτολις u. nom. pr.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)