(ὁ) :
      1 mois, IL. 19, 117 ; HÉS. O. 555 ; PD. N. 5, 82 ; HDT. 2, 82 ; PLAT. Crat. 409 c, etc. ;
      2 phase de la lune, CHRYSIPP. (STOB. Ecl. 1, 556).

Étym. p. *μένς, de indo-europ. *mēns, v. μήν².

μηνός, ὁ, nom. sg. μείς Il. 19.117, Hes. Op. 557, h.Merc. 11, Anacr. 6.1, Pi. N. 5.44, Hdt. 2.82, Hp. Septim. 3 (v.l.), Pl. Cra. 409c, Ti. 39c, Arist. GA 777b23, Thphr. Sign. 27, Call. Hec. 1.1.12, SIG 1009.27 (Chalcedon, iii/ii BC), 1047.46 (Amorgos, ii/i BC), IG 9(1).682 (Corc., iv BC), Chrysipp. Stoic. 2.199, Eudox. Ars Prooem., 13.1, Ezek. Exag. 153, Str. 13.1.64, Sammelb. 1191; Dor. μής SIG 243 D 45 (Delph., iv BC), IG4²(1).102.10 (Epid., iv BC), 42.6 (iii BC), Tab.Heracl. 1.1; Elean μεύς Schwyzer 418.15; nom. sg. μήν Hes. Fr. 240 codd., IG1². 377.14, al. (v BC), 387.32 (v BC), Th. 5.54, X. HG 4.5.1, 7.4.28, LXX 1 Ki. 20.24, al., SIG 672.85 (Delph., ii BC); both μείς and μήν in Thphr. Sign. 27; oblique cases formed from stem μην-, Aeol. μηνν- IG 12(2).6.39, al. (Mytil.), Thess. μεινν- ib. 9 (2).258.5 (Cierium); dat. pl. μησί Hdt. 4.43, 8.51 (v.l. μήνεσἱν)), Pl. Lg. 771b, μησίν SIG 45.18 (Halic., v BC) : — month, Il. l.c., etc. ; τοῦ μὲν φθίνοντος μηνός, τοῦ δ’ ἱσταμένοιο Od. 14.162, cf. Hes. Op. 780, Th. 59; ἱσταμένου τοῦ μ. εἰνάτη Hdt. 6.106, cf. Th. 4.52, etc. ; μηνὸς τετάρτῃ φθίνοντος on the fourth day from the end of the month, Foed. ap. eund. 5.19; Μαιμακτηριῶνος δεκάτῃ ἀπιόντος, i.e. on the 21st, Decr. ap. D. 18.37; μηνῶν φθινὰς ἁμέρα the last of the month, E. Heracl. 779 (lyr.); τελευτῶντος τοῦ μηνός at the end of the lunar month (when there was no moon-light), Th. 2.4; ἐκείνου τοῦ μηνός in the course of…, X. Mem. 4.8.2; κατὰ μῆνα monthly, Ar. Nu. 1287, etc. ; μισθὸν διδόναι κατὰ μ. D. 50.10; κατὰ μῆνα ἕκαστον, κατὰ μῆνας, Pl. Lg. 830d, 762b; ἑκάστου μηνός ib. 760d; τοῦ μηνὸς ἑκάστου Ar. Ach. 859 (lyr.); τοῦ μηνός alone, by the month, Id. Nu. 612, etc. ; συνόδους ποιεῖσθαι δύο τοῦ μ. Pl. Lg. 771d; τόκον δραχμὴν τοῦ μ. τῆς μνᾶς interest a drachma per mina per month, Aeschin. 3.104; μ. πλήρης, κοῖλος, civil month of 30 or 29 days respectively, Gem. 8.3; μ. ἐμβόλιμος intercalary month, Hdt. 1.32, IG 12(7).237.56 (Arcesine), Eudox. Ars 13.13.
crescent moon, Thphr. l.c. (< μείς); the part of the month corresponding to a phase of the moon, ibid. (μείς and μήν); the visible part of the moon, Chrysipp. l.c. (< μείς).
ornament in form of crescent moon, IG1². 387.32 (v BC, μήν). = μηνίσκος 1, prob. in Ar. Av. 1115, cf. Cleom. 2.5. as pr. n., the god Lunus, masc. of Μήνη, Luc. JTr. 8. (I.-E. stem mēns- ΄moon΄, ΄month΄, cf. Lat. mensis, gen. pl.
mensum, etc.)

ὁ, ion. u. äol. = μήν, der Monat ; Il. 19.107 ; H.h. Merc. 11 ; Hes. O. 559 ; Her. 2.82 ; auch Pind. N. 5.44 ; vgl. Plat. Crat. 409c, Tim. 39c ; sonst findet sich nur μεινί in einer Inscr., vgl. Böckh Staatsh. II p. 395.