α, ον [ῐδ] vain, d’où :
      1 faux, EUR. Hel. 251 ; THCR. Idyl. 25, 188 ;
      2 vil, ANTH. 7, 602.

➳ Fém. -ος, EUR., THCR. ll. cc.

Étym. μάψ.

ον (also η, ον, v. infr.), (μάψ) vain, false, τὸ δ’ ἐμὸν ὄνομα… μαψίδιον ἔχει φάτιν E. Hel. 251 (lyr.); γλῶσσα μ. Theoc. 25.188; useless, worthless, μαψιδίη κόνις AP 7.602 (Agath.). in Hom. only Adv. μαψιδίως, = μάψ, thoughtlessly, at random, Il. 5.374, al. ; without reason, κεχολῶσθαι Od. 7.310; rashly, recklessly, 2.58, 14.365; μ. ἀλάλησθε, of pirates, 3.72.

auch 2 Endgn, töricht, leichtsinnig, unbedachtsam ; μαψίδιον ἔχει φάτιν, Eur. Hel. 259 ; Theocr. 25.188 ; μαψιδίη κόνις, Agath. 39 (VII.602). Bei Hom. nur im
• adv. μαψιδίως, ohne Grund, Od. 7.310, ohne Plan u. Zweck, 3.72, 9.253, frecher Weise, frevelhaft, Il. 5.374, Od. 14.365 u. öfter ; in den Tag hinein, ohne Ueberlegung, wie μάψ, εἰλαπινάζουσιν πίνουσί τε αἴθοπα οἶνον, 17.536.