briller, rayonner, resplendir, en parl. d’yeux, IL. 3, 397 ; d’hommes armés, IL. 13, 801 ; d’armes, IL. 18, 616 ; 23, 27, etc. ; d’éclairs, HÉS. Th. 699 ; d’astres, DP. 329 ; d’or, EUR. Ion 888, etc.

➳ Seul. prés. IL. 3, 397, etc. ; HÉS. Th. 699 ; BACCHYL. fr. 20B, 13 ; impf. itér. μαρμαίρεσκον, Q. SM. 1, 150 ; dans Hom. seul. part. prés.

Étym. pré-grec, cf. ἀμαρύσσω.

only pres. and impf.; impf. μαρμαίρεσκον Q.S. 1.150; (redupl. from μαρ-, cf. μάρμαρος, ἀ-μαρ-ύσσω) : — flash, sparkle, gleam, of any darting, quivering light, Hom. (only in Il.); ἔντεα μαρμαίροντα Il. 12.195, cf. 16.664, al. ; τεύχεα μ. 18.617; Τρῶες… χαλκῷ μαρμαίροντες 13.801; σὺν ἔντεσι μαρμαίροντας 16.279; δώματα… χρύσεα μαρμαίροντα 13.22; ὄμματα μαρμαίροντα the sparkling eyes of Aphrodite, 3.397; αὐγὴ μαρμαίρουσα κεραυνοῦ Hes. Th. 699; μαρμαίρει δὲ δόμος χάλκῳ Alc. 15.1; χρυσῷ ἐλέφαντί τε μ. οἶκοι B. Fr. 16.9; νύκτα… ἄστροισι μαρμαίρουσαν A. Th. 401; χρυσῷ χαίταν μαρμαίρων, of Apollo, E. Ion 888 (lyr.); ἀστὴρ μαρμαίρων D.P. 329; μαρμαίρουσι παρηΐδες AP 5.281 (Agath.), cf. Alciphr. 3.67; also in late Prose, Phld. Po. 2.40, Plu. Caes. 6, Luc. DMeretr. 13.3, Alciphr. l.c.

(*ΜΑΡ mit redupliziertem Stamm, vgl. μαιμάω, verwandt mit μάρμαρος, μαρμαρυγή, ἀμαρύσσω), schimmern, flimmern, von schneller, vibrierender Bewegung des Lichtes ; Hom. im partic. praes., ἔντεα μαρμαίροντα, schimmernde Waffen, vom Strahlen des Erzes, Il. 12.195 u. öfter, wie τεύχεα, 18.617, u. Τρῶες χαλκῷ μαρμαίροντες 13.801, vgl. δώματα χρύσεα μαρμαίροντα, strahlend, 13.22 ; auch ὄμματα μαρμαίροντα, von den blitzenden, lebhaften Augen der Aphrodite, 3.397 ; αὐγη μαρμαίρουσα, vom Blitz, Hes. Th. 699 ; bei Aesch. Spt. 383, νύκτα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ' ἀσπίδος ἄστροισι μαρμαίρουσαν οὐρανοῦ κυρεῖν, ist an das Funkeln der Sterne in der Nacht zu denken ; χρυσῷ χαίταν μαρμαίρων Eur. Ion 888 ; τῶν χαλκωμάτων καὶ τῶν ἀργυρωμάτων ἐμάρμαιρε ἁ οἰκία Sophron bei Ath. VI.230a, wie Alcaeus μαρμαίρει δὲ μέγας δόμος χαλκῷ ibd. XIV.627a u. Bacchyl. ib. II.39f ; παρηΐδες, Agath. 20 (V.282); στήθεα, Rufin. 36 (V.48). – Einzeln auch in späterer Prosa, wie Himer., ἡ πέλτη μαρμαίρουσα Luc. D.Mer. 13.3.