ή, όν :
      1 de devin, ESCHL. Ag. 1098, etc. ; SOPH. O.R. 723, etc. ; PLAT. Phæd. 85 b, etc. ; ἡ μαντική (s.-e. τέχνη) HDT. 2, 49, etc. ; PLAT. Ap. 40 a, sans article, ESCHL. Pr. 484 ; SOPH. O.R. 311, etc. l’art de prédire l’avenir ;
      2 apte à la divination, PLAT. 1 Alc. 115 a, Phæd. 85 b.

Étym. μάντις.

ή, όν, prophetic, oracular, κλέος A. Ag. 1098; μ. μυχοί, θρόνοι, Id. Eu. 180, 616; τέχνη Id. Fr. 350.6; μ. φῆμαι oracular sayings, S. OT 723; τὸ μ. γένος, = μάντεις, Id. Ant. 1055; τὸ μ. σπέρμα E. IA 520; μ. ἐπίπνοια prophetic inspiration, Pl. Phdr. 265b; λόγοι μ. ib. 275b; μ. ζῷα Porph. Abst. 2.48. τέχνη μ. faculty of divination, prophecy, S. OT 709, Arist. Pol. 1274a28, etc. ; more freq. ἡ μαντική alone, Hdt. 2.49, 4.68; ἡ… μ. ἡ τοῦ δαιμονίου, of Socrates, Pl. Ap. 40a; in Poets without Art., A. Pr. 484, S. OT 311; also in Pl., μαντικὴν Ἀπόλλων ἀνηῦρεν Smp. 197a; μ. ἔνθεος Phdr. 244b, cf. Th. 5.103. of persons, like a prophet, oracular, μ. γὰρ εἶ Pl. Alc. 1.115a, cf. Phd. 85b; Comp., Luc. Hes. 7. Adv. -κῶς Ar. Pax 1026, Pl. Smp. 198a, etc.

zum Wahrsager gehörig, prophetisch ; κλέος σοῦ μαντικόν, dein Seherruhm, Aesch. Ag. 1169 ; μαντικοῖσιν ἐν θρόνοις, Eum. 586 ; ἡ μαντική, sc. τέχνη, die Wahrsagerkunst, Prom. 482 ; Soph. O.R. 311, Ant. 1021 ; Eur. Bacch. 368 u. öfter ; ἔμφυτον μαντικὴν εἶχε, Her. 9.94, vgl. οἱ μάντιες ἐσορέοντες ἐς τὴν μαντικήν, die Seher befragten ihre Kunst, 4.68 ; oft bei Plat., μαντικῇ χρώμενοι ἐνθέῳ Phaedr. 244b, auch μαντικὸς βίος, 248d, λόγοι, 275b ; φῆμαι μαντικαί, = μάντεων, Soph. O.R. 723 ; τὸ μαντικὸν σπέρμα, Eur. I.A. 520.
• Adv., Ar. Pax 991 ; εἰπεῖν, Plat. Theaet. 142c.