ή, όν [ᾰ]
   I pass. :
      1 fou, insensé, AR. Pl. 424 ; PLAT. Charm. 153 b ; joint à ὀργίλος, ARSTT. Rhet. 1, 9, 4 ; à ὀλέθριος, LUC. H. conscr. 38, etc. ;
      2 extravagant, déraisonnable, XÉN. Hipp. 1, 12 ;
      3 saisi d’un transport divin, enthousiaste, exalté, PLAT. Soph. 242 a, etc. ; ou inspiré, ARSTT. Poet. 17, 4 ; en parl. de la parole, ARSTD. 1, 2 ;
   II act. qui trouble la raison, PLUT. Arat. 54 ; DIOSC. 4, 174.

• Cp. -ώτερος, PLAT. Rsp. 403 a ; sup. -ώτατος, PLAT. Rsp. 577 d.

Étym. μαίνομαι.

ή, όν, (< μανία) of or for madness, mad, μ. πράγματα Ar. V. 1496; [νόσημα] Hp. Aph. 3.20; βλέπει μανικόν τι she has a madwoman΄s eye, Ar. Pl. 424; μανικωτέρα ἡδονή Pl. R. 403a; ἡ μανική madness, Id. Phdr. 244c; μανικόν symptom of madness, Hp. Prog. 3; οὐ μανικόν ἐστ’ ἐν οἰκία τρέφειν ταὧς ; Anaxandr. 28, cf. Epicur. Ep. 2 p. 53U. ; νοσῶν τι μ. Timocl. 6.12. Adv. -κῶς, περιφέρεσθαι X. Cyn. 3.5; πυρέττειν Plu. Alex. 75. generally, mad, extravagant, Isoc. 1.15, Pl. Prt. 343c, etc. ; σωφρόνημα λίαν μ. dub.l. in X. Ages. 5.4; μ. ἱππωνίαι Id. Eq. Mag. 1.12. Adv. -κῶς, διακεῖσθαι Pl. Phdr. 249d; ἔχειν Id. Sph. 216d; ἀλόγως καὶ μ. Isoc. 5.65, cf. Phld. Ir. p. 82 W.
disposed to madness, Pl. Smp. 173d (dub.); unbalanced, Id. Sph. 242a.
frenzied, enthusiastic, inspired, εὐφυοῦς ἡ ποιητική ἐστιν ἢ μανικοῦ Arist. Po. 1455 a33; ἐξίσταται τὰ εὐφυᾶ γένη εἰς μανικώτερα ἤθη Id. Rh. 1390b29; νοσήματα μ. καὶ ἐνθουσιαστικά Id. Pr. 954a36. Act., causing madness, στρύχνος (-ον) Thphr. HP 9.11.5, Dsc. 4.73, Gal. 11.767; μανικόν, τό, = δορύκνιον, Plin. HN 21.179, cf. Dsc. Alex. 6; φάρμακα Plu. Arat. 54.

zur Raserei gehörig ; μανικόν τι βλέπειν, wie ein Rasender aussehen, das Weiße im Auge nach außen gedreht, Ar. Plut. 424 ; rasend, unsinnig, Plat. Prot. 343a ; ἐπιχείρημα, Alc.I, 113c ; ὑβριστικὰ καὶ μανικὰ λέγειν, Polit. 307 h, öfter ; in heftiger Leidenschaft, Begeisterung, Enthusiast, Plat. Symp. 173d u. Folgde ; zum Zorn geneigt, Arist.; μανικὴ διάθεσις, die Wut, Pol. 32.25.6 ; – unsinnig groß, übertrieben, σωφρόνημα λίαν μανικόν, Xen. Ages. 5.4, τῶν πολυτελῶν καὶ μανικῶν ἱππωνειῶν, Hipparch. 1.12. – Auch = Raserei verursachend, φάρμακα, Plut. Arat. 54.
• Adv. μανικῶς, διακείμενος, Plat. Phaed. 249d, καὶ ἀτάκτως ἔρχεσθαι, Legg. X.897c.