ή, όν [ᾰκ] mou :
   I en b. part :
      1 au propre, p. opp. à σκληρός, PLAT. Conv. 195 d, ou à στερεός, PLAT. Phædr. 239 c ; en parl. du sol, p. opp. à raboteux, rocailleux, ESCHL. fr. 198 ; EUR. Hipp. 1226 ;
      2 p. suite, tendre, délicat, en parl. de fleurs, HH. 30, 15 ; de la peau, EUR. Med. 1075, etc. ;
      3 p. ext. doux, agréable, en parl. du sommeil, HÉS. fr. 43, 4 Gaisford ; du vin, HPC. 539, 22, etc. ; de la voix, d’un chant, etc. PD. P. 4, 137, etc. ; de paroles, SOPH. Ph. 629 ; EUR. Med. 316, etc. ; des sentiments, du caractère, EUR. Or. 714 ; AR. Ran. 539 ;
      4 sans force, faible, en parl. du vin, HPC. 539, 22, etc. ;
      5 calme, paisible ; μαλθακωτέρας ποιεῖν (τὰς ὠδῖνας) PLAT. Theæt. 149 d, calmer (litt. amollir) les douleurs ;
   II en mauv. part :
      1 mou, faible, AR. Vesp. 714 ;
      2 sans vigueur, efféminé, IL. 17, 588 ; cf. ESCHL. Eum. 74 ; EUR. Suppl. 883.

• Cp. -ώτερος, PLAT. Theæt. 149 d ; sup. -ώτατος, HPC. 474, 47.

Étym. pré-grec.

ή, όν, Aeol. μόλθακος Alc. Oxy. 1789.1 ii 3 : — soft, of things subject to touch, ἄνθεα h.Hom. 30.15; δρόσος, γυῖα, Pi. P. 5.99, N. 4.4; γνόφαλλον Alc. 34; τύλα Sappho 50; σιαγόνας μαλθακὰς τίθησι, of a boxer, S. Fr. 112; μέχρις οὗ (ευ Pap.)… τὸ βρέγμα τῷ σκίπωνι μαλθακὸν θῶμαι Herod. 8.8; of ground, stoneless, χῶρός ἐστι μ. A. Fr. 199.5; τὰ μ. γαίας E. Hipp. 1226; χρώς Id. Med. 1075; μ. τινά, opp. στερεόν, Pl. Phdr. 239c; μ. ὕδατα, of marsh water, Hp. Aër. 1; μ. πῦρ a slow fire, Id. Ulc. 12; μ. νηδύες relaxed, Id. Aër. 7; Comp. μαλθακωτέρα σικυοῦ Theopomp.Com. 72; Sup., Eup. 319. Adv. -κῶς, κατακεῖσθαι to recline on soft cushions, Ar. Ach. 70; φιλήσατόν με μ. ib. 1200. mostly metaph, faint-hearted, cowardly, αἰχμητής Il. 17.588; ὄκνος Alc. Oxy. l.c. ; μηδὲ μ. γένῃ A. Eu. 74; τὸ μ. βίου E. Supp. 883; μ. τι ἐνδιδόναι show signs of relenting, Id. Hel. 508; also, weak, feeble, Ar. V. 714. = κίναιδος, Cael.Aur. TP 4.131. in good sense, gentle, mild, ὕπνος Hes. Fr. 121.4; μαλθακὰ κωτίλλων Thgn. 852; οἶνος ὡς μαλθακώτατος mild, weak, Hp. Morb. 2.44; μ. φωνά, ἀοιδά, κοινωνία, φθέγμα, Pi. P. 4.137, N. 9.49, P. 1.98, 8.31; μ. ὀμμάτων βέλος A. Ag. 742 (lyr.); μ. λόγοι S. Ph. 629; γῆρυς Ar. Av. 233 (lyr.); ἐς τὸ μ. προσάγεσθαι to bring to a mild temper, E. Or. 714; ὀργὴ γέροντος μ.
mellow temper, S. Fr. 894; μεταστρέφεσθαι πρὸς τὸ μαλθακώτερον Ar. Ra. 539 (lyr.); of pain, μαλθακωτέρας ποιεῖν [τὰς ὠδῖνας] Pl. Tht. 149d. Adv.
gently, mildly, τὸν κρατοῦντα μαλθακῶς A. Ag. 951; σκληρὰ μ. λέγειν S. OC 774; neut. as Adv., μαλθακόν σφ’ ἐπόψεται A. Ag. 1642; Comp. -ωτέρως, παραμυθούμενοι Pl Sph. 230a. — Mainly poet., esp. Lyr. and Trag. (μαλακός being the Prose word), but also in Hp. and Pl.

= μαλακός ; ἄνθεα, H.h. 30.15 ; übertr., αἰχμητής, ein weichlicher, schwacher oder feiger Lanzenschwinger, Il. 17.588 ; δρόσος, Pind. P. 5.99 ; γυῖα, N. 4.4 ; ὥρα, frg. 87 ; auch von der Stimme, P. 4.137, 8.32 ; ἀοιδή, N. 9.40 (vgl. γῆρυς Ar. Av. 233); u. übertr., φρήν, sanft, mild, Ol. 2.99 ; κοινωνία, P. 1.98 ; μαλθακὸν ὀμμάτων βέλος, von der Liebe, Aesch. Ag. 722 ; aber 1676, wie Eum. 74, = weichlich, feig ; λόγοισι μαλθακοῖς, Soph. Phil. 625, wie Eur. Or. 691 u. öfter ; χρώς, Med. 1075 ; Ar. Vesp. 714, u. öfter bei sp.D., z.B. Paul.Sil. 3 (V.246). – Auch in Prosa, Ggstz σκληρός, Plat. Symp. 195d ; στερεός, Phaedr. 239c ; mild, vom Gesetzgeber, Legg. XI.922e ; feig, αἰχμητής, Symp. 174c.
• Adv., μαλθακῶς κρατεῖν, mild, Aesch. Ag. 925 ; σκληρὰ μαλθακῶς λέγειν, Soph. O.C. 778, das Unangenehme in schöne Worte kleiden ; φιλεῖν, Ar. Ach. 1162 ; vgl. Plat. τὰ μὲν χαλεπαίνοντες, τὰ δὲ μαλθακωτέρως παραμυθούμενοι, Soph. 230a ; Sp.