ου, adj. m. :
      1 agité d’un transport furieux, SAPPH. 1, 18 ; GLYCON p. 1057 Bgk ; CLÉM. Protr. p. 3 et 11 ;
      2 act. qui agite d’un transport furieux, PLUT. M. 462 b.

➳ Dor. μαινόλας, SAPPH. l. c.

Étym. μαίνομαι ; pour la format. cf. φαινόλης et φαίνομαι.

ου, ὁ, raving, frenzied, μαινόλᾳ θύμῳ Sappho 1.18; a name of Dionysus, Ph. 1.351, Corn. ND 30; — fem. μαινόλις, not found in gen., B. Scol. Oxy. 11; διάνοιαν μαινόλιν A. Supp. 109 (lyr.); ἀσέβεια μ. prob. cj. in E. Or. 823 (lyr.). Act., maddening, of wine, Plu. 2.462b. (From μαίνομαι, as φαινόλης from φαίνομαι.)

ὁ, rasend, verzückt, begeistert, so hieß Bacchus selbst nach Clem.Al. protrept. 11 u. Plut. coh. ira 13 ; θυμός, Sapph. 1 ; auch οἶνος, begeisternd od. rasend machend, Sp. S. μαινόλιος.