μή·τε, adv., ni, correspond à μή, comme οὔτε à οὐ ; se construit en relat. :
      1 avec un autre μήτε : μήτε… μήτε ; ESCHL. Ag. 358, 472 ; le premier μήτε est qqf. omis, SOPH. Ph. 771, ni… ni ;
      2 avec μηδέ antér. μηδὲ… μήτε, OD. 13, 308 ;
      3 avec μηδέ postér. : μήτε… μηδέ (v. μηδέ) ;
      4 avec τε : μήτε… τε, IL. 13, 230 ; HDT. 1, 63, etc. ;
      5 avec δέ : μήτε… δέ, SOPH. O.C. 423 ; PLAT. Leg. 627 c ;
      6 avec μή : μὴ… μήτε, SOPH. O.C. 496 ; EUR. I.A. 978.

Étym. μή, τε.

and not, mostly doubled, μήτε… μήτε… neither… nor…, Hom., etc. ; μήτε…, μήτ’ οὖν… A. Ag. 358 (anap.), 472 (lyr.); μηδέ τῳ ἐκφάσθαι, μήτ’ ἀνδρῶν μήτε γυναικῶν Od. 13.308; μήτε…, μηδέ, v. μηδέ· μήτε…, τε… both not…, and…, Il. 13.230, Hdt. 1.63, E. Heracl. 454, Lys. 12.72; also μήτε…, δέ… S. OC 421, Pl. Lg. 627e; μή…, μήτε… S. OC 496 codd., E. IA 978 codd. μήτε is perh. sts. omitted in the former of two clauses, ἑκόντα μήτ’ ἄκοντα S. Ph. 771 (v.l.), cf. Ant. 267.

und nicht, gew. μήτε – μήτε, weder – noch, wie οὔτε Unterabteilungen eines verneinenden Satzes bildend, in allen den Fällen. in welchen μή steht ; μηδέ τῳ ἐκφάσθαι μήτ' ἀνδρῶν μήτε γυναικῶν, Od. 13.308, öfter, wie bei den Folgdn überall ; auch mehrere Male wiederholt, μήτ' εἰσδέχεσθαι μήτε προσφωνεῖν τινα μήτ' ἐν θεῶν εὐχαῖσι μήτε θύμασι κοινὸν ποιεῖσθαι, μήτε χέρνιβας νέμειν, Soph. O.R. 238 ff.; auch οὔτε – μήτε, οὔτ' ἂν δυναίμην μήτ' ἐπισταίμην λέγειν, Ant. 682. – Auch tritt statt des zweiten μήτε ein einfaches τε ein, wodurch ein größerer Nachdruck auf diesen affirmierenden Satzteil fällt, τῷ νῦν μήτ' ἀπόληγε κέλευέ τε φωτὶ ἑκάστῳ, so viel wie »höre nicht auf, sondern ermahne einen jeden«, Il. 13.230 ; χρῆν γάρ σε μήτ' αὐτόν ποτ' ἐς Τροίαν μολεῖν ἡμᾶς τ' ἀπείργειν, Soph. Phil. 1347, vgl. Trach. 579 ; Aesch. Eum. 821 ; Plat. Rep. V.469c ; Xen. An. 2.2.8 u. sonst nicht selten ; wovon sich die Fälle unterscheiden, wo μήτε nur einmal steht u. bei dem andern Satzgliede zu ergänzen ist, ἐφίεμαι ἑκόντα μήτ' ἄκοντα, Soph. Phil. 760 ; vgl. O.C. 1557 ; anakoluthisch folgt auch δέ, 422. Vgl. μηδέ.

μή-τε
negative particle, differing from οὔτε as μή from οὐ, neither, nor: μήτε . . . μήτε, neither . . .
nor, Mat.11:18, Luk.7:33 9:3, Act.23:12, 21 27:20, Heb.7:3; μὴ (μηδὲ) . . . μήτε . . . μήτε, Mat.5:34, 36, Mrk.3:20 T, Act.23:8, 2Th.2:2, 1Ti.1:7, Jas.5:12, Rev.7:1, 3.†
(AS)