GRC
μέλινος
JSON
Bailly
η, ον [ῐ] de frêne, OD. 17, 339.
➳ Dans l’IL. 5, 655, 666, etc. seul. épq. μείλινος.
Étym. μελία ; cf. μελίϊνος.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
Bailly
ου (ὁ) c. μελίνη TH.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Ep. μείλινος (also in late Prose, μειλίνη ὕλη Orib. 49.3.1), η, ον, (< μελία) ashen, μείλινον ἔγχος Il. 5.655; δόρυ μείλινον ib. 666, al. ; ἷζε δ’ ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ Od. 17.339.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
LSJ
ὁ, = μελίνη 1, cited by Harp. from X. An. 1.2.22, 1.5.10 (μελίνην codd.), cf. Thphr. HP 8.1.4, Diocl. Fr. 113.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
= μελίϊνος, eschen, Od. 17.339, in der Il. in der ep. Form μείλινος.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
Pape
ὁ, = μελίνη, Theophr., zw.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
See also:
Μέλινος
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
