v. μέγας.

Superl. zu μέγας, Hom. u. Folgde. Bei sehr Sp. auch μεγαλώτατος, s. Lobeck Phryn. p. 93 ; πάντων μεγίστῳ Ζηνί, Aesch. Ch. 243 u. sonst ; μεγίστη Παλλάς, Soph. O.C. 167 ; adverbialisch, χαῖρ' ὡς μέγιστα, Phil. 460 ; μέγιστον ἴσχυσε στρατοῦ, Aj. 497, τὰ μέγιστ' ἐτιμάθης, O.R. 1202. – In Prosa bes. oft τὸ μέγιστον, was das wichtigste, die Hauptsache ist, entweder τὸ μὲν μέγιστον ὅτι, Plat. Symp. 196b, Rep. III.407b, oder für sich stehend, parenthetisch, Plut. u. A.; τὸ μὲν μέγιστον αἰσχυνόμενος, Xen. An. 1.3.10, 5.6.29, Cyr. 3.1.1 u. öfter, was die Hauptsache betrifft ; τὸ δὲ μέγιστον· οἷς γὰρ κτλ., Isocr. 3.21 (vgl. γάρ); καὶ τὸ μέγιστον, und was das wichtigste ist, Thuc. 4.70. So auch noch Sp., wie Luc. D.D. 20.13, Nigr. 2. – Adverbialisch, βοῶντα μέγιστον Plat. Euthyd. 300b, ὡς μέγιστα καὶ ὡς κάλλιστα Symp. 198e ; Eur. verbindet es auch mit einem superl., μέγιστον ἔχθιστος, Med. 1320.

μέγιστος, see: μέγας.
μέγας, μεγάλη, μέγα,
[in LXX chiefly for גָּדוֹל, also for מַרְבֶּה ,רַב (incl. μείζων), רֹב (μέγιστος) ;]
great;
__1. of external form, bodily size, measure, extent: λίθος, Mat.2:60; δράκων, Rev.12:3; ἰχθῦς, Jhn.21:11; πόλις, Rev.11:8; μάχαιρα, Rev.6:4, al.
__2. Of intensity and degree: δύναμις, Act.4:33; φόβος, Mrk.4:41; ἀγάπη, Jhn.15:13; ἄνεμος, ib. 6:18; κραυγή, Act.23:9; φῶς, Mat.4:16; πυρετός, Luk.4:38; θλίψις, Mat.24:21.
__3. Of rank;
__(a) of persons: θεός (MM, xvi), Tit.2:13; Ἄρτεμις, Act.19:27; compar. (see infr.), Mat.18:1 (cf. Dalman, Words, 113f.); neut. for masc. (Bl., §32, 1), Mat.12:6;
__(b) of things: ἁμαρτία, Jhn.19:11; μυστήριον, Eph.5:32; = μεγίστη (see infr., and cf. Field, Notes, 16f.), Mat.22:36; compar. for superl. (M, Pr., 78), 1Co.13:13.
__4.
__(a) Compar., μείζων: Mat.11:11 23:17, al.; neut. pl., μείζονα, contr. μείζω, Jhn.1:51; double compar., μειζότερος (M, Pr., 236; Bl., §11, 4), III Jo 4;
__(b) superl, μέγιστος (Deiss., BS, 365), 2Pe.1:4.
(AS)