ον, (< μάλκη) freezing, benumbing, τιὼν (sc. Mithridates) φάρμακον ἀσθενές τε καὶ μάλκιον Anon. ap. Suid. ; Sup., τόδε μοι μαλκίστατον ἦμαρ Call. Fr. anon. 45; — Hsch. has μαλκιώτατον· μαλακώτατον, and μαλκόν· μαλακόν ; the latter is cj. in Poet. ap. Sch. Nic. Th. 382.

frostig, kalt, ψυχρός, Suid., erstarren machend ; auch μαλκός von den Gramm. auf μαλακός zurückgeführt, die auch den superl. μαλκίστατος erwähnen.