οῦ (ὁ) :
      1 voleur, brigand, SOPH. Ph. 643 ; EUR. Alc. 769, etc. ; XÉN. Hell. 3, 4, 19 ; DÉM. 140, 18 ; 162, 11, etc. ; p. opp. à κλέπτης, PLAT. Rsp. 351 c ; fig. λ. τυραννίδος, SOPH. O.R. 535, usurpateur de la royauté ;
      2 particul. pirate, HDT. 6, 17 (ion. ληϊστής) ; THC. 1, 5, etc.

➳ À côté de λῃστής, dans une inscr. att. λειστής, CIA. 2, 804, b, 35 (334 av. J.C.).

Étym. contr. p. ληϊστής, de ληΐζομαι.

οῦ, ὁ, Ion. ληϊστής, Dor. λᾳστής, (< ληΐς, ληΐζομαι) robber, pirate, E. Alc. 766, X. Cyr. 2.4.23, etc. ; opp. κλέπτης, Pl. R. 351c; esp. by sea, buccaneer, later πειρατής, And. 1.138, etc. ; λῃστοῦ βίον ζῆν Pl. Grg. 507e; ληϊστὴς κατεστήκεε Καρχηδονίων he began a course of piracies upon them, Hdt. 6.17, cf. Th. 1.5, 8, 6.4; οἱ λ. αὑτοὺς ποριστὰς καλοῦσιν Arist. Rh. 1405a25; of irregular troops, IG 12(2).526 (Eresos). metaph, λ. ἐναργὴς τῆς ἐμῆς τυραννίδος S. OT 535; Κύπριδος Lyc. 1143; λῃστὰ λογισμοῦ, of love, APl. 4.198 (Maec.).

ὁ, ion. ληϊστής, der raubt (ληΐζομαι), Räuber, πανοῦργον κλῶπα καὶ λῃστήν τινα, Eur. Alc. 769, τῆς τυραννίδος, Soph. O.R. 535 ; Xen. Hell. 6.4.35, Arist. rhet. 3.2.3, bes. Freibeuter, zur See, Thuc. 1.5. auch wie bei uns übertr., φρενοκλόπε, λῃστὰ λογισμοῦ, von der Liebe, Qu.Maec. 9 (Plan. 198).

λῃστής, -οῦ, ὁ
(< Ep. ληίς = λεία, booty), [in LXX for גְּדוּד, etc. ;]
a robber, brigand: Mat.21:13 (LXX) Mat.26:55 27:38, 44, Mrk.11:17 14:48 15:27, Luk.10:30, 36 19:46 22:52, Jhn.10:1, 8 18:40, 2Co.11:26.†
SYN.: κλέπτης, q.v (AS)