α, ον :
      1 qui concerne l’accouchement : λόχια νοσήματα, EUR. El. 656, douleurs de l’enfantement (cf. ὠδίνων λόχιαι ἀνάγκαι, EUR. Bacch. 89) subst. τὰ λόχια, HPC. 239, 32, etc. ; ARSTT. H.A. 6, 18, 21 ; ou λοχίη κάθαρσις, HPC. 601, 48, le délivre, ensemble des annexes du fœtus, expulsées dans la dernière phase de l’accouchement ; ou accouchement, enfantement, ANTH. 7, 375 ; action de mettre bas, ANTH. 9, 311 ;
      2 Ἄρτεμις λοχία, EUR. Suppl. 958, Artémis qui préside à la naissance, la déesse des accouchements ;
      3 louve qui a mis bas, OPP. C. 3, 292.

Étym. λόχος.

α, ον, of or belonging to child-birth, λ. νοσήματα childbed, E. El. 656; ὠδίνων λοχίαις ἀνάγκαισι Id. Ba. 89 (lyr.), cf. Ion 452 (lyr.); λόχιαι… Μοῖραι prob. in Id. IT 206 (lyr.); λοχίης ἐκ νηδύος A.R. 4.706. λοχίη, = Lat. foeta or puerpera, Opp. C. 3.292. λόχιαι, αἱ, = λοχεῖαι, Euph. 9.11. Λοχία, ἡ, epith. of Artemis, E. IT 1097, Supp. 958 (both lyr.), cf. SIG 1219.33 (Gambreum, iii BC); — also λοχεία, λόχια, τά, discharge after child-birth, Hp. Nat. Puer. 18, Arist. HA 573a9 (ἡ λοχίη κάθαρσις Hp. Mul. 1.29, al.).
child-birth, AP 7.375 (Antiphil.), 9.311 (Phil.).

= λοχεῖος ; λόχια ἄλγη, Geburtsschmerzen, Antip.Sid. 85 (VII.164); – Ἄρτεμις λοχία, die den Gebärenden hilft, Eur. Suppl. 982, wie Hesych. λοχία durch μαῖα erkl.; – τὰ λόχια, die Reinigung der Kindbetterin, Arist. H.A. 6.18. – Auch = trächtig, Opp. Cyn. 3.392.