ή, όν :
   I qui concerne le calcul : ἡ λογιστική (s.-e. τέχνη) PLAT. Gorg. 450 d, 451 b ; Rsp. 525 a, etc. la science pratique du calcul, p. opp. à ἀριθμητική, la science théorique ; τὸ λογιστικόν, PLAT. Charm. 174 b, m. sign. ; ὁ λογιστικός, XÉN. Mem. 1, 1, 7 ; PLAT. Theæt. 145 a, etc. habile calculateur ;
   II qui concerne le raisonnement : ζῷα λ. ARSTT. An. 3, 11, 2, animaux doués de raison ; p. opp. à ἄλογος, ARSTT. Rhet. 1, 10, 7 ; τὸ λογιστικόν, PLAT. Rsp. 439 d ; PLUT. M. 656 c, faculté de raisonner, raison ; particul. qui raisonne bien, raisonnable, sensé, XÉN. Hell. 5, 2, 28.

Étym. λογίζομαι.

ή, όν, skilled or practised in calculating, Pl. Tht. 145a, X. Mem. 1.1.7; οἱ φύσει λ. Pl. R. 526b; of a mathematician, AP 11.267; Subst. ἡ λογιστική (with or without τέχνη), practical arithmetic, the art of arithmetic, opp. ἀριθμητική (the science of number), Pl. Grg. 450d, 451b, R. 525a, al. ; so τὸ λογιστικόν Id. Chrm. 174b; ἡ λ., opp. γεωμετρία, Archyt. 4.
endued with reason, rational, ζῷα Arist. de An. 434a7; [τὸ] λ. [μόριον τῆς ψυχῆς] ib. 432a25; λ. ὄρεξις, opp. ἄλογος, Id. Rh. 1369a2; τὸ λ. (sc. τῆς ψυχῆς) the reasoning faculty, Pl. R. 439d, cf. Arist. Top. 128b38; = τὸ βουλευτικόν, Id. EN 1139a12.
using one΄s reason, reasonable, X. HG 5.2.28, Men. Epit. 541. λογιστικόν, τό, expenses of the λογιστεία, Inscr.Délos 395.13, 399 A 96 (ii BC).

zum Rechnen, Berechnen gehörig, geschickt ; ἡ λογιστική, die Rechenkunst, neben ἀστρονομική, Plat. Theaet. 145a ; als die gemeine, praktische Rechenkunst von der ἀριθμητική, der theoretischen Zahlenkunde, unterschieden, Gorg. 451b, vgl. Rep. VII.525a ; ὁ λογ., der sich aufs Rechnen versteht, Xen. Mem. 1.1.7 ; der Mathematiker, Ep.adesp. 91 (XI.267); – τὸ λογιστικόν, das Denkvermögen, die Vernunft, Plat. Rep. IV.440f ; Arist. eth. 6.1 u. bes. Plut. oft ; ἡ λ. ὄρεξις, vernünftiges Begehren, Arist. rhet. 1.10 ; ὁ λ., im Denken geübt, denkend, Xen. Hell. 5.2.28 ; λογιστικώτατος, Poll. 4.163.