ής, ές [ῑᾰ] qui s’attache à, persistant, tenace :
      1 en parl. de p ers. : πρός τι, PLAT. Hipp. mi. 372 a, ou περί τι, PLAT. Hipp. mi. 369 d ; PLUT. M. 611 f ; περί τινος, PLAT. Crat. 413 a ; τινος, LUC. Am. 6, qui s’applique avec ténacité à qqe ch. ; avec un part. : λιπαρεῖς ἦσαν δεόμενοι, PLUT. T. Gracch. 6, ils demandaient avec persistance ; cf. PLUT. M. 665 e ;
      2 en parl. de choses : λ. χειρουργία, AR. Lys. 672 ; προθυμία, LUC. Abd. 4, industrie, zèle infatigable ; λ. πυρετός, LUC. H. conscr. 1, fièvre incessante ; χείρ, SOPH. El. 1378, main qui ne se lasse pas (d’apporter des offrandes), prop. qui s’attache à l’autel ; τὸ λιπαρές, ténacité, LUC. Herm. 24, ou insistance, SOPH. O.C. 1119.

Étym. λίπτω.

ές, persisting or persevering in a thing, earnest, indefatigable, περί τινος Pl. Cra. 413a; περί τι, πρός τι, Id. Hp. Mi. 369d, 372b; also c. gen., παιδείας Luc. Am. 6. of things, λ. χειρουργία Ar. Lys. 672; προθυμία Luc. Abd. 4; λ. πυρετός an obstinate fever, Id. Hist. Conscr. 1.
earnest in begging or praying, importunate, c. part., λ. ἦσαν δεόμενοι Plu. TG 6; ἀκοῦσαί τι βουλόμενοι λ. ἦσαν Id. 2.665e; λ. χείρ a hand instant in prayer, S. El. 1378; c. gen., fawning upon, τῶν ἐν ἐξουσίᾳ Plu. 2.776b; τὸ λ.
importunity, Luc. Herm. 24; πρὸς τὸ λ., = λιπαρῶς, S. OC 1119. Adv. -ρῶς earnestly, importunately, Pl. Lg. 931c; λ. ἔχων ἀκούειν longing earnestly to hear, Id. Prt. 315e; λ. ἔχω γίγνεσθαί τι I am importunate in desiring that…, ib. 335b.

[ῑ], ές (nach den Alten von λίαν παρεῖναι (?), inbrünstig), anhaltend, beharrlich, ausdauernd, unablässig ; ἅτε λιπαρὴς ὢν περὶ αὐτοῦ, Plat. Crat. 413a ; λ. εἰμι πρὸς τὰς ἐρωτήσεις τῶν σοφῶν, Hipp. min. 372a ; Sp., πόνῳ πολλῷ καὶ προμηθείᾳ λιπαρεῖ χρησάμενος ἐξέμαθον τὴν τέχνην Luc. Abdic. 4 ; πυρετός, anhaltendes Fieber, hist.conscr. 1 ; bes. vom unablässigen Bitten, Flehen, λιπαρεῖς ἦσαν δεόμενοι, Plut. T.Gracch. 6. So faßt man auch Soph. El. 1370, σε λιπαρεῖ προὔστην χερί, mit der zum Gebet od. Dienst bes Gottes nie ermüdenden Hand, während Suid. ἀφθόνῳ, πλουσίᾳ mit reichlich spendender erkl.; u. Soph. O.C. 1121, ὦ ξεῖνε, μὴ θαύμαζε πρὸς τὸ λιπαρές, τέκν' εὶ φανέντ' ἄελπτα μηκύνω λόγον ; vgl. Ar. Lys. 673, οὐδὲν ἐλλείψουσιν αὗται λιπαροῦς χειρουργίας.
• Adv., λιπαρῶς ἔχειν, auf Etwas bestehen, Plat. Prot. 335b, ἀκούειν, 315e, u. wieder mit Bezug auf anhaltendes, inbrünstiges Flehen, ἐν εὐχαῖς λιπαρῶς παρακαλοῦντες θεούς, Legg. XI.931c, u. so Sp., wie Themist., philo.