(seul. prés. impf., pf. λελίημαι, pl.q.pf. 3 sg. λελίητο) [ῐ] désirer vivement, faire effort vers ou pour, gén. : πολέμοιο, IL. 3, 133, désirer le combat ; ὁδοῖο, OD. 1, 315, souhaiter de partir ; cf. OD. 12, 328 ; 13, 31, etc. ; avec l’inf. λ. πολεμίζειν, IL. 16, 89, désirer combattre ; avec adv. de mouv. φόωσδε λ. OD. 11, 223, se hâter de retourner à la lumière du jour ; en parl. d’un javelot : λιλαιομένη χροὸς ἆσαι, IL. 21, 168, qui désirait s’enfoncer dans la chair.

➳ Pl.q.pf. 3 sg. poét. λιλαίητο, A.RH. 3, 1158 ; ORPH. Arg. 1267.

Étym. inconnue.

only pres. and impf., long or desire earnestly, freq. in Hom., mostly c. inf., long to be or do so and so, τίμε… λιλαίεαι ἠπεροπεύειν ; Il. 3.399; λ. πολεμίζειν 16.89; εὐνηθῆναι 14.331; metaph, of a lance, λιλαιομένη χροὸς ἆσαι longing to taste flesh, 21.168, cf. 11.574, 15.317; λιλαιομένη πόσιν εἶναι longing for him to be her husband, Od. 1.15, 9.30, 32, 23.334; c. gen., long for, πολέμοιο, ὁδοῖο, βιότοιο, δόρποιο, Il. 3.133, Od. 1.315, 12.328, 13.31; also φόωσδε λιλαίεο struggle to the light of day, 11.223; so in later Ep., c. inf., A.R. 3.394, al. ; c. acc., Nonn. D. 28.144; abs., ib. 42.132. — Cf. λελίημαι.

(ΛαΩ, λελίημαι), nur praes. u. impf., heftig begehren, verlangen, sich sehnen ; gew. c. inf., ἐν φιλότητι λιλαίεαι κοιμηθῆναι, Il. 14.331, προτὶ ἄστυ λιλαίομαι ἀπονέεσθαι, Od. 15.307, λιλαιομένη πόσιν εἶναι, verlangend, daß er ihr Gemahl sei, 1.15, 9.30 ; auch von leblosen Dingen, wie von der Lanze, λιλαιομένη χροὸς ἆσαι, Il. 21.168, wie φόωσδε λιλαίεο, ans Licht strebe, sc. zu gelangen, Od. 11.223 ; vgl. Theocr. 22.118. – Auch c. gen., ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο, nach dem Kriege sich sehnend, verlangend, Il. 3.133, βιότοιο, Od. 12.328, δόρποιο, 13.31, ὁδοῖο, 1.315 ; Hes. Sc. 113 u. sp.D., ἠπείροιο, Ap.Rh. 1.1165.